Το στέκι μας

Και να, τι θέλω τώρα να σας πω
Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.

Να το λοιπόν γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά κι η γη μας τόσο δα μικρή.

Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ' άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν,
το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό,
πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.
Ν.Χικμετ
όνειρα γαλήνια... καληνύχτα παρεούλα​

 

καλημερα σε ολες και ολους και καλως ηρθες dedes!! μπορει να ειμαστε λιγο τρελουλες αλα ειμαστε καλες κοπελες θα δεις!! (μμμμ καποιες απο εμας μεγαλοκοπελες για την ακριβεια!!) θα κλεισω αυτη την βραδια ή θα ανοιξω αυτη την μερα (οπως θελετε μπορετε να το δειτε) με ενα τραγουδι που λατρευω και ηταν παντα για μενα το εναυσμα, να κανω ακριβως το αντιθετο, απο αυτο που λενε οι στιχοι του!! να μην μεινω δηλαδη ιδανικος/η και αναξιος/α. αφιερωμενο σε ολους που θελουν αλλα δεν τολμουν!!! και παραφραζοντας τα λογια του ποιητη, θελει τολμη η ζωη!!
καλο ξημερωμα!!
Θα μείνω πάντα ιδανικός και ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σκίσω την θολή γραμμή των οριζόντων.
Για το Μανδράς την Σιγκαπούρ, τ' Αλγέρι και το Σφαξ
θ' αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία,
και εγώ σκυφτός σ' ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς,
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία.
Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα χω πια ξεχάσει
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ' όποιον ρωτά:
"Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει..."
μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει.
Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες,
θα χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες.
ποιηση Νίκου Καββαδία
μελωδια Γιάννη Σπανού
Ερμηνεία: Κώστας Καράλης, 1975 (Ανθολογία Γ’)

 

Καλημέρα. Καλώς
Αλλά αυτό γίνεται κατ'επανάληψη και θα σας συνιστούσα να διαβάσετε τους κανόνες περί κοινής χρήσης λογαριασμού
https://board-el.farmerama.com/index.php?threads/Γενικοί-όροι-χρήσης.14183/#post-78870
Μιά τέτοια παράβαση μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό των λογαριασμών σας και θα είναι κρίμα.

 

Καλημέεερα Στέεκι !!!

Λίγο ακόμα
θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν
τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο
τη θάλασσα να κυματίζει
λίγο ακόμα,
να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα.
Γ.Σεφέρης

Και καφεδάκι με κουλουράκι πότε θα πιούμε???
γιατί Όλοι μαζί μπορούμε...!!!
Λιάνα
​

**Ποπίτσα τι έγιναν εκείνα τα κουλουράκια Θεσ/νίκης???
**Ηρώωω οι πιτούλες σου πήγαν όλες στην τυροπιτοπνίχτρα??

**Καλώς την Εμμα (dedes7).. Βρε ξέρεις να μαγειρεύεις?? Ναί....στρογγυλοκάθησε δίπλα μας

​

 

Kαλημέρα και καλή Κυριακή παρεούλα!!

 

Καλημέρα στέκι, καλημέρα φόρουμ, καλημέρα κόσμε!

Χρώματα, γεύσεις κι αρώματα!
Καλοκαίρι, καφές στο μπαλκόνι, φίλοι, γλυκές κουβέντες...
Να περάσετε όμορφα τη μέρα σας!

 

Καλημέρα στη στεκοπαρέα με τις τραγουδοποιητικές διαθέσεις...
Μπράβο Λιάνα που εκανες την αρχή...
Για να είμαι λοιπόν κι εγώ μέσα στο κλίμα παραθέτω ενα τραγουδάκι με αισιόδοξη νότα γιατί νομίζω πως σήμερα μας χρειάζεται....

Ξημέρωσε ξανά κι η μέρα που περνά
ανάποδη σου βγαίνει και πονά
πάντα χαμογέλαγες και τώρα καταριέσαι
σμίξε τα χειλάκια μη βαριέσαι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Μια φάρσα είναι η ζωή πολύ καλά στημένη
κι ο θάνατος γελά και περιμένει
ό,τι βαραίνει πέτα το και στη σκηνή υποκλίσου
χαμογέλασε στο θεατή σου

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Και αν σε κλείσει η τράπεζα μες στη φυλακή
κάθε μέρα θα 'ναι Κυριακή
μη σε νοιάζει όλα θα είναι πληρωμένα
αχ, να με μαζεύανε κι εμένα

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Όλα στη ζωή σου είναι δανεικά
χαμογέλα φέρσου ευγενικά
μην το γρουσουζεύεις σκέψου θετικά
όλα στη ζωή είναι σκατά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Κι όταν η παράσταση κλείσει τελικά
όλα μοιάζουν με βεγγαλικά
η ζωή κι ο θάνατος είναι θεατρίνοι
και γελούν από το καμαρίνι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

 

Σου Σφυρίζω για να 'ρθεις Σου σφυρίζω
Μα κουλουράκι δεν βρίσκω,
να θυμώσω πολύυυ???....
Μπα όχι σήμερα......
Και σε όλους σφυρίζωωωω...
αισιόδοξα χαμόγελα να βρω...
Καλά που ήρθε το Μαράκι και έφερε το καφεδάκι και Μακαρόν... ώωωωω..
Καλώς τη Μάρα, με τη γλυκιά καλή κουβέντα....

Έτσι μπράβο φίλοι... Αισιοδοξία βρεεεεε...

 

αισιοδοξια κ χαμογελο .. καλα να περνατε!

 

Κουλουράκια για τη Λιάνα μας και οχι μόνο.... μόλις βγήκαν από το φούρνο

 

Θελω κεφια ,θελω γέλια κι η φωνη μου ν ακουστει
Απ του τραγουδιου τα τελια εχω αποψε κρεμαστει
Οσα κι αν μου πουν πληρωνω και κεραστε τα παιδια
Θελω να σας καμαρωνω όοοοοοοολους ετουτη τη βραδια

λα λα λα λα λα

Σηκω, χορεψε συρτακι με τρελη διπλοπενια
Χορεψε το σαν μορτακι, να βουιξει η γειτονια
Ελα πιασε με απ τον ώμο, κι οπα πρωτα το δεξι
Κι αν μου κουραστεις στο δρομο θα σε βαλω σε ταξι

Οπα!!!....



Εφερα και το ισχυροτερο οπλο μου!!!
Μα ποιο αλλο το χαμογελο μου
Εσυ το ζητησες!!

Φιλουδια αγορια και κοριτσια
Και σε σενα που κρυφοκοιτας και δε μας μιλας απλα μας χαμογελας!!!!!

 

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα `θελα να τους κρατήσω...
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους, τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς.

Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό,τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ’ ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

 

Όπααααααα.. Αννούλα και συρτάκι και κάθε dance
Πάμε φίλοι όλοι μαζί και χορός και τραγούδι
απλά πράγματα θέλει η ζωή

Αχ Μαρακι μου ... τι ωραιο τραγούδι... Υπέεεεροχο...

Καλέεε ξελιγωθήκαμε... ουουουουουου!!!
Κρύο Νεράκι, Καφεδάκι, Χυμούλι, θα φέρει κάποιος, κάποια ???​

 

Εφτασεεεεε!!!

 

Έχω εντυπωσιαστεί λοιπόν από την ποιητική σας διάθεση στο στέκι! Η κολλητή μου η Μαρία είχε δίκιο που με έπεισε ν ασχοληθώ! Με λένε Εμμανουέλα ή Έμμα για συντομία και είμαι δασκάλα και μεγαλοκοπέλα κι εγώ μ ένα γιο υπέροχο 15 χρονών!!! Σας αφιερώνω ένα αγαπημένο μου ποίημα που διδάσκω πάντα στα παιδάκια μου στο σχολείο!!! Εύχομαι να ξεκινήσει μια καλύτερη εβδομάδα για όλουσ μας με αισιοδοξία και χαμόγελα!!!

Βρες χρόνο (Γιάννης Ρίτσος)

Βρες χρόνο για δουλειά -
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες χρόνο για σκέψη -
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.
Βρες χρόνο για παιχνίδι -
αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.
Βρες χρόνο για διάβασμα -
αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρες χρόνο για όνειρα -
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.
Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι -
αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου -
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -
αυτό είναι η μουσική της ψυχής.
Βρες χρόνο να είσαι παιδί -
για να νοιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.
Τ όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη....
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα
κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.

 

Βατραχοπέδιλα φορώ
μα να τρέξω δεν μπορώ,
με την όπισθεν πηγαίνω
κι απ’την θάλασσα δεν βγαίνω!

 

έτσι απλά...καληνύχτα σας....

 

Kαλησπέρα πέρα γιά πέρα σε όλη την όμορφη Στεκοπαρέαααα !!!

Καλωσορίζω και εγώ με την σειρά μου, όλα τα νέα μέλη της όμορφης συντροφιάς μας και ...
έτσι απλά και εγώ .... θέλω να σας πω ... πως σας αγαπώ όλους μαζί και καθένα χωριστά
γιατί είσαστε όλοι εδώ τριγύρω και χαρίζετε καθημερινά γλυκύτητα και ζωντάνια με την
ζεστασιά της παρουσίας σας, με τα χαμόγελά σας, με τα τραγούδια σας, με τα κεράσματά σας...
με, με, με τα΄Ολα σας !!!! Καληνύχτα σας και καλή εβδομάδα !!!

 

Ααααχ Ποπίτσα η Βυσιναδα σου... μμμμμ..βάλσαμο...
Καλώς ήρθες Έμμα, Δασκάλα ??? Αμαν.. Ελπίζω να μη μας βάζεις πολλά τεστ
σαν την στεκοκολώνα μας (Ποπίτσα ακούς??)
Gulit1, να μας γράφεις πιο συχνα.. ​

Άντε βρε παιδιά ας κλείσουμε το χορό μ΄ένα παλικαρίσιο ζεϊμπέκικο

Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες
κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς
έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες
κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς
Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις
την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής
Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε
σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά
τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε
κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά
Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις
την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
σαν χορεύεις μου 'λεγες, να 'σαι ο Διγενής

Καλό ξημέρωμα παρεούλα ​

 

καλησπερα σε ολα τα αγαπημενα φιλαρακια, παλια και νεα!!! βλεπω μια χαρουμενη διαθεση, διανθισμενη με ποιητικη σκεψη που ολοκληρωνεται με παλλικαρισιο χορο!!! ολα τα εχει το στεκι και ο καθενας μας αφηνει καθε μερα κατι απο την ψυχουλα του. και εγω θα σας καληνυχτισω με κατι διαφορετικο, με μια διδακτικη ιστορια για την ψυχη του ανθρωπου, την ψυχη μας!!!
<<Ένα βράδυ ένας γέρος ινδιάνος της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων και του είπε:
- Γιέ μου, η μάχη γίνεται ανάμεσα σε δυο λύκους που έχουμε όλοι μέσα μας.
Ο ένας είναι το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία.
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του:
- Και ποιος λύκος νικάει;
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά:
- Αυτός που ταΐζεις.>>
καληνυχτα σε ολους σας και ελπιζω να ταιζουμε τον σωστο λυκο!!
καλο ξημερωμα