Με Έμπνευση και Λόγο

Το καλοκαίρι αποστρέφει το βλέμμα φεύγοντας. Ραίνει με μια τελευταία θέρμη τη διψασμένη σου ματιά, όσο απορείς για το πόσο γρήγορα πέρασε... όσο κι αν το θες, δε θα ξαναγυρίσω για πολύ-πολύ καιρό, μέχρι να με επιθυμήσεις τόσο που να πεις "άλλο χωρίς εσένα δε μπορώ". Θα 'ρθουν σύντομα άλλοι να σου κρατήσουν συντροφιά κι ας μην τους θες, η απουσία μου θα τους τραβήξει εδώ, γιατί με σπατάλησες, μ' άφησες να γλιστρήσω μέσα από τα χέρια σου, με έκανες χθες. Φρόντισε τουλάχιστον αυτούς να εκτιμήσεις, ζωγράφισε μαζί τους αναμνήσεις κι όσο σου συστήνονται, κοίτα! και την ιδιαίτερη ομορφιά τους θ' αντικρίσεις.
Το φθινόπωρο θα σου στείλει φιλιά με φύλλα καφετιά, ο χειμώνας θα σ' αγκαλιάσει με πύρινη μα παγωμένη ματιά κι η άνοιξη θα ξαναφέρει στα γκρίζα μάτια σου χρώμα όσο εγώ είμαι μακριά. Μπορείς να ψάξεις να με βρεις εκεί που πάω τώρα και με περιμένουν με ανυπομονησία. Θα τους προσφέρω το ωραιότερο χαμόγελό μου, όσο με καλωσορίζουν, θα στεγνώσω τη βροχή από το τζάμι τους, θα πετάξω τα ζεστά ρούχα από πάνω τους, θα τους κάνω να κοιτάξουν ψηλά με ευχαρίστηση για αυτό που τους περιμένει -ίσως πολύ όμορφες στιγμές- και θα τους φωνάξω "Μη με σπαταλήσει η αυταπάτη σας, δεν ήρθα για να μείνω"!
...γιατί το καλοκαιράκι είναι ταξιδιάρικο πουλί, φεύγει κι άντε να του πεις να περιμένει
μόνο το φτερούγισμα του ίσως προλάβεις στο τελείωμα της δύσης και τον ήχο του σε ένα όστρακο να κλείσεις...​

επόμενες λέξεις
χέρια, χαμόγελο, ματιά, μακριά, προσφέρω​

 

Αφήνω την ζεστή άμμο να κυλήσει μέσα από τα χέρια μου,σαν μέλι πάνω σε ζεστό ψωμί.
Η γαλήνη απλώνει τα δίκτυα της στην ματιά μου με ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη.
Αναμνήσεις με κατακλύζουν, αμύθητη κληρονομιά του τώρα, μαγικά καλοκαίρια χθεσινά,γεμάτα από σένα,η γλυκιά μορφή σου παντού, πριν οι ουρανοί σε πάρουν μακριά μου.
Το φετινό καλοκαίρι χειμώνας ψυχής.Το φεγγάρι απλώνει παντού τις μεταξωτές κλωστές του.
Παίρνω το δρόμο του γυρισμού.Μια φωνούλα με καλεί να πάω κοντά της <<Γιαγιά κοίτα πόσα κοχύλια μάζεψα!>> απλώνω το χέρι μου και πιάνω τα ζεστά δακτυλάκια,βάλσαμο οι στιγμές...
Προσφέρω στον εαυτό μου την δυνατότητα ν΄ανοίξει παράθυρο στον χρόνο γιατρό, ίσως .... κάποτε...τα χρώματα του καλοκαιριού να ξαναγίνουν φωτεινά, χωρίς τα μαύρα μου γυαλιά..

επόμενες λέξεις: χρώματα,γυαλιά,φωτεινά,δρόμο,παντού.

 

Βάζω τα γυαλιά μου και φεύγω, ο δρόμος ανοιχτός, το ταξίδι μακρύ. Λουλούδια σε πάρκα κοιτάζω, και τα χρώματα γαληνεύουν την ψυχή μου. Άνθρωποι χαμογελαστοί, άλλοι σκυφτοί, άλλοι σκεπτικοί, παιδιά παίζουν εδω και εκει. Το πράσινο των φυτών ξεκουράζει το βλέμμα, τα μάτια ανοίγουν διάπλατα στο χαμόγελο της μέρας. Φωτεινά μονοπάτια απο το φως του ήλιου, και το ταξίδι συνεχίζει, σπίτια όμορφα, στολισμένα, κήποι ευωδιαστοί. Παντού ο ήλιος, δίνει ζωή, δίνει χαρά, δίνει ελπίδα...

Επόμενες λέξεις: Ταξίδι, Λουλούδια, Ζωή, Μάτια, Ελπίδα

 

Μιά ολόκληρη ζωή πέρασε ... κάνοντας τα "ταξίδια" μου με τα μάτια της ψυχής μου ... σε δρόμους γεμάτους από όμορφα λουλούδια, που έλαμπαν στολισμένα με τα χρώματα της Ελπίδας .... !!!!!! Και σήμερα .... κοιτάζοντας την "συλλογή" μου ..... ένιωσα αγαλλίαση, γιατί μικρά - μικρά μπουμπουκάκια ... έχουν αρχίσει να ξεπετάγονται από τα τρυφερά κοτσάνια τους !!!!! Η ομορφιά της φύσης έχει την δύναμη της δημιουργίας της, ακόμη και στα εσώψυχά μας "διαμερίσματα" !!!!!!

επόμενες λέξεις : μιά, κάνοντας, γεμάτους, στολισμένα, ξεπετάγονται.

**** Γλυκό μεσημέρι και χαρούμενη εβδομάδα σε όλους σας !!!!!!
Μάρα μου ..... νιώθω μεγάλη χαρά που ..... βρίσκομαι κοντά σας και πάλι !!!! Σου στέλνω μιά μεγάλη αγκαλιά !!!!!

 

Είναι μυστήρια η ζωή, γεμάτη θαύματα ή καταστροφές, γεμάτη αγάπη, πάθη ή φόβους και αμφιβολίες...
Κάθε βήμα μπορεί να σε οδηγήσει στην άβυσσο, στον ουρανό ή εκεί από όπου ξεκίνησες.
Θα μπορούσε να είναι ένα μαγικό ταξίδι με συνοδοιπόρους αγαπημένους, ενδιαφέροντες...
Τόσες δυνατότητες, τόσες πιθανότητες!
Κάνεις σχέδια, τα στολίζεις με όνειρα, γεμίζεις ενθουσιασμό και προχωράς.
Δεν σε φοβίζουν οι δυσκολίες γιατί είσαι τόσο δυνατός, τόσο έξυπνος και θα τα καταφέρεις ό,τι κι αν εμφανιστεί ή ξεπεταχτεί μπροστά σου!
Μια μέρα ήρθες στη ζωή μου και από τότε ζω εγώ τα θαύματα...
Χρόνια πολλά

Επόμενες λέξεις: μαγικό, ταξίδι, είσαι, μπροστά, ζωή

Γεια σας φίλοι, συναγρότες, συμπαίκτες μου!
Χαίρομαι που σας βλέπω, ακόμα πιο πολύ που σας "διαβάζω"!!
Νιώθω όχι απλά χαρά αλλά αγαλλίαση που είστε εδώ!!
*Σοφούλα τόσες κι άλλες τόσες αγκαλιές για σένα!*
Καλό φθινόπωρο σε όλους!

 

Η ζωή απλώνεται μπροστά μου σε διακλαδώσεις, δρόμους πλατείς, στενά σοκκάκια, έρημες διασταυρώσεις...
Σε κάθε στενό ξεχύνεται με ορμή, σε κάθε φαρδιά λεωφόρο στάζει σαν τη σταγόνα της βροχής.
Μερικές φορές νιώθω τη μαγεία ρευστή, αιθέρια, φευγαλέα σαν την πάχνη της δροσιάς νωρίς το πρωί.
Το ταξίδι κάθε φορά οδηγεί σε προορισμούς που είτε δεν περίμενα είτε απευχήθηκα.
Εσύ άραγε που να είσαι...
Αναρωτιέμαι φωναχτά και είναι σαν να σ'έχω μπροστά μου κάθε φορά.
​

Επόμενες λέξεις: δρόμους, φορές, δροσιάς, εσύ, κάθε

 

Ποτέ δεν είχα καλή σχέση με τον ύπνο. Πόσες φορές έφτασα να ζηλέψω ανθρώπους που λες και είχαν τον ύπνο στο τσεπάκι τους. Κι εσύ ένας απ’ αυτούς. Κάθε φορά που αποκοιμιέσαι κάθομαι και σε παρατηρώ. Το πρόσωπο σου ηρεμεί καθώς ταξιδεύεις σε ονειρεμένους δρόμους. Ίσως κάποια στιγμή τα καταφέρω να γίνω συνοδοιπόρος…

Η δροσιά της νέας μέρας που ξεκινάει με φέρνει ξανά στην καθημερινότητα. Άλλη μία μέρα θα πρέπει να σηκωθώ με τα μάτια μου γεμάτα μαύρους κύκλους και να πάω στη δουλειά..

Επόμενες λέξεις: σχέση, ανθρώπους, καταφέρω, μέρας, δουλειά

 

η δημιουργια μιας δυνατης και στενης σχεσης ενος ζευγαριου θελει κοπο. θελει προσπαθεια. θελει θυσιες. θελει αισιοδοξια. μα πανω απο ολα... θεληση. μπορει να στεριωσει παντου. στη δουλεια, στο σπιτι, στο σχολειο, στον κοινωνικο περιγυρο. και οταν τα καταφερεις, πρεπει να την κρατησεις. δεν πρεπει να ξεφυγει. η αρμονια πρεπει να διατηρηθει. βλεποντας μαζι το φως της μερας και το φεγγαρι της νυχτας. μοιραζοντας τις σκεψεις σας, τα θελω σας. αγαπωντας το μυαλο και την ψυχη. τοτε ζεις ενα παραδεισο. ενα παραδεισο στον κοσμο των ανθρωπων.

επομενες λεξεις: θυσιες, αρμονια, παραδεισο, σκεψεις, μυαλο

 

Μερικοί συνάδελφοι μου λένε ότι θα πάω στον παράδεισο
Κάθε πρωί 3 αδέσποτα σκυλάκια με περιμένουν για να τα ταΐσω:

Θυσίες μεγάλες κάνω περιορίζοντας τα φιορινάκια που θα μπορούσα να αγοράσω για να προμηθεύομαι σκυλοτροφές
Αλλά το μυαλό και οι σκέψεις μου είναι σε δυο γατούλες… μία αδέσποτη που προσπαθεί να επιβιώσει με αρμονία ανάμεσα σε τόσα σκυλάκια και μία σπιτωμένη ζαβολιάρα πριγκίπισσα!!


όχι, όχι δεν είναι δικιά μου η τελευταία.. Εγώ ψαράκια μόνο είχα και έχω κατά καιρούς στη ζωή μου, «σπιτωμένα» σε γυάλες κι ενυδρεία, να τα παρατηρώ καθώς κρύβονται πίσω από μινιατούρες βραχάκια και στολίδια βυθού.. αλλά τώρα είμαι σε δίλημμα.. λέτε να γίνουν μια χαψιά αν κάποια μέρα μια γατούλα συνεχώς τα παραφυλά;


Επόμενες λέξεις: σκυλάκια, αδέσποτη, επιβιώσει, ζωή, δίλημμα

 

Θα σας πω μια ιστορία για ένα σκυλάκι, ένα μεγάλο σκυλάκι,που είχε τη φήμη πως τους δάγκωνε όλους...
Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, ήταν ένα σκυλάκι που το έλεγαν Ντικς. Δεν ήτανε μικρό σκυλάκι, όόόχι, ήτανε ένα μεγάλο άσπρο κυνηγόσκυλο. Ο Ντικς. Που τους είχε δαγκώσει όλους!!! Μου το είχανε πει και γι' αυτό πρόσεχα πολύ. Δεν το πλησίαζα καθόλου. Είχε και μια βροντερή φωνή που σε τρόμαζε στη στιγμή.
Ένα βράδυ λοιπόν, που δούλευα ως αργά, ήρθαμε με τον Ντικς μούρη με μούρη... κυριολεκτικά όμως !
Περιττό να σας περιγράψω τον φόβο μου... Είχε έρθει αθόρυβα δίπλα μου, με κοιτούσε στα μάτια και περίμενε κάτι... περίμενε από εμένα κάτι που δεν ήξερα τι θα μπορούσε να είναι, ενώ το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ εγώ ήταν ότι αν έκανα μια λάθος κίνηση θα με κατασπάραζε... Η ώρα περνούσε, κοιταζόμασταν στα μάτια, ο Ντικς δεν μιλούσε, μόνο περίμενε και σιγά σιγά άρχισε το μυαλό μου να δουλεύει ξανά... Τι ήθελε ένα άγριο σκυλί στο γραφείο μιας "άγνωστης" μες τη νύχτα; Τι μπορεί να ήθελε ένα σκυλί βραδιάτικα; Τι θέλουν τα σκυλάκια περισσότερο απ' όλα; Και η αλήθεια άστραψε εμπρός μου ξαφνικά. Χάδια φυσικά... Κι έτσι ξεκίνησα δειλά δειλά να τον χαϊδεύω, να του γλυκομιλάω, ενώ γνωριζόμασταν με τα μάτια... Γίναμε φίλοι. Δεν με δάγκωσε ποτέ. Και όσες φορές μου γάβγισε με την δυνατή φωνή του ήταν γιατί είχα πολύ ώρα να τον χαϊδέψω.
Χρειάζεται κανείς τα χάδια για να επιβιώσει; Ή μήπως αρκεί η τροφή; Η κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών; Νομίζω ότι αυτό το δίλημμα δεν υπάρχει... Πειράματα με μαϊμουδάκια έχουν αποδείξει ότι το μωρό μαϊμουδάκι που δεν το χαϊδέψαν... ψόφησε πολύ νωρίς... Αξίζει η ζωή χωρίς αγάπη; χωρίς χάδια; Ούτε αυτό το δίλημμα υπάρχει. Ακόμα και στα αδέσποτα...

Επόμενες λέξεις: αθόρυβα, κίνηση, μυαλό, μάτια, χάδια.

 

Και αυτή η ασήμαντη οντότητα...αυτός ο εαυτός που είμαι εγώ, και του οποίου την κίνηση και βουή ακούω συνεχώς, σήκωσε απλά τα μάτια να τον αντικρίσει. Για πρώτη φορά ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο κι αγγάλιασε με χάδια την ψυχή μου, και δεν ήθελα τις μάσκες μου πια τώρα. Το μυαλό αθόρυβα άρχισε την πορεία προς την ελευθερία της αγάπης και της σκέψης.

Επόμενες λέξεις:ελευθερία,μάσκες,γυμνό,ασήμαντη,απλά.

 

Κάθε πρωί και λίγο πριν φύγει από το σπίτι, τοποθετούσε με προσοχή μια όμορφη, λίγο ανέφραστη, μα λαμπερή μάσκα στο πρόσωπό του.
Την τραβούσε με περισσή προσήλωση στις άκρες, ώστε η εφαρμογή της να είναι άψογη.
Κάτω από αυτή τη μάσκα ένιωθε ελεύθερος, κυρίαρχος του ευατού του και του κόσμου του. Έβγαινε στον δρόμο γεμάτος αυτοπεποίθηση, σιγουριά και μια ιδέα αλαζονείας ...
Παρατηρούσε τότε τους ανθρώπους γύρω του, μικρούς, ασήμαντους, στο δικό του σύμπαν αγωνίας ο καθένας.
Όταν επέστρεφε σπίτι του το βράδυ, με την ίδια επιμέλεια, αφαιρούσε τη μάσκα και τότε έμενε γυμνός, απροστάτευτος...
Απλά ένας ασήμαντος άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι.
Τότε έκλαιγε βουβά, μέσα του και οραματιζόταν ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής, τη φυγή από την παγίδα της απάτης που βίωνε καθημερινά.
Μ' έναν μαγικό τρόπο θα μπορούσε αυτό που ήταν, να ήταν αρκετό, επαρκές, ενδιαφέρον, άξιο λόγου και ύπαρξης...

επόμενες λέξεις: πρωί, προσοχή, σπίτι, μέσα, φυγή

 

Κάθε πρωί που ξυπνάς, εστίασε στον “Μορφέα” που σε είχε όλη νύχτα στην αγκαλιά του! Που σε ταξίδεψε μέσα στα όνειρά σου για να ξεκουραστείς και να αναζωογονηθείς, για να ξυπνήσεις και να ζήσεις άλλη μια μέρα πάνω σε αυτόν τον επίγειο παράδεισο!
Κάθε πρωί που ξυπνάς, εστίασε την προσοχή σου σε αυτήν την χώρα που ζεις! Μια μικρή χώρα με τόσο μεγάλη ιστορία! Με τόσους πολλούς ανθρώπους που μας άφησαν τόσα φιλοσοφικά αριστουργήματα! Μια χώρα γεμάτη από ανθρώπους που νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους
Κάθε πρωί που ξυπνάς, μάθε να εστιάζεις σε αυτά που ήδη έχεις! Να νιώθεις μέσα σου την ευγνωμοσύνη! Να νιώθεις μέσα σου όλη αυτή την χαρά, που έχεις κάθε μέρα καθαρό νερό να πίνεις! Που έχεις ένα σπίτι που σε προστατεύει!
Κάθε πρωί που ξυπνάς, εστίασε στους ανθρώπους που έχεις στην ζωή σου! Στην οικογένειά σου και στους φίλους σου! Σε όλα αυτά τα όμορφα που σου προσφέρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι γύρω σου! Είναι όμορφα όταν μοιράζεσαι! Όταν νιώθεις!Μη τους αφήσεις ποτέ να φύγουν

​

ΥΓ.Μara δεν θέλω να κρύψω την συγκίνηση μου βλέποντας το θέμα του νήματος αυτού...εύχομαι στη δύση του παλιού και στην ανατολή του νέου ο χώρος αυτός να είναι γεμάτος φαντασία, όνειρα και πολλές σκέψεις..Μία κατάθεση ψυχής...Και εγώ θα είμαι εδώ με έμπνευση και λόγο

επόμενες λέξεις νύχτα-αριστουργήματα-χαρά-ζωή-μοιράζομαι
Καλό βράδυ εύχομαι σε όλη την παρέα

 

Ζούμε κι ελπίζουμε ή ελπίζουμε κι έτσι ζούμε...
Η ελπίδα που γεμίζει φως τη ζωή μας ή η φυλακή της ζωής, που λέγεται ελπίδα...
Μεγάλες προσδοκίες, χαμένες στιγμές, φόβοι μασκαρεμένοι, κρυμμένοι και ξαναβαφτισμένοι.
Όνειρα που γίνονται καθώς κοιτάς με προσήλωση έξω τις νύχτες και αφήνεις ελεύθερη τη φαντασία σου και τότε κάνεις πάλι το λάθος... και ελπίζεις.
Κάπου εκεί παραμονεύει ένας ακόμη κίνδυνος...
Να δεις τα αριστουργήματα, αυτά τα μικρά καθημερινά θαύματα και να νιώσεις χαρά, γιατί ο άνθρωπος είναι ένα συνονθύλευμα, ένα κουβάρι σφιχτοπλεγμένο και μπερδεμένο πέρα από κάθε περίπτωση και οποιοδήποτε περιθώριο λύσης...
Θέλεις να μοιραστείς αυτά τα θαύματα και έτσι πάλι ελπίζεις...

“Αύριο”, λες,
και μέσα σ’ αυτήν τη μικρή αναβολή παραμονεύει ολόκληρο
το πελώριο ποτέ.
Να ‘σαι τόσο πρόσκαιρος, και να κάνεις όνειρα
τόσο αιώνια! Τάσος Λειβαδίτης

επόμενες λέξεις: ελπίδα, ελεύθερη, μικρά, θαύματα, λύσης

**Σας χαιρετώ όλους, σας εύχομαι καλό μήνα με υγεία και χαρά!
Καλώς μας ξανάρθες Κατερίνα! Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω και σε διαβάζω!**

 

Με την ελπίδα οδηγό
Ελεύθερη θα τρέχω
Με τα μικρά μου τα φτερά
Στο άπειρο θα μ΄έχω.

Στην λογική της λύσης μου
Απ΄ όλα τα πταίσματα μου
Θαύματα κάνει στην ψυχή
Η ανήσυχη καρδιά μου.

Σας καλημερίζω όλους και οι επόμενες λέξεις είναι: οδηγό, φτερά, άπειρο, λογική, πταίσματα.

 

Mε οδηγό τη λογική και συνοδηγό την αγάπη...Υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα από την αγάπη; Δεν χάνεται, δεν καταστρέφεται, δεν αλλοιώνεται, πάντα επιβιώνει και μάλιστα όσο περνούν τα χρόνια γίνεται πιο δυνατή. Η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια, άλλοτε με αίσιο τέλος και άλλοτε όχι. Άλλοτε η παρτίδα είναι δύσκολη κι άλλοτε «παιχνίδι». Από τη λύπη στη χαρά κι από την χαρά στη λύπη. Αυτό όμως την κάνει όμορφη, διαφορετική, δημιουργική και ελπιδοφόρα.

Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να γυρνάς στο σπίτι και να σε περιμένει μια ζεστή αγκαλιά και ένα γλυκό χαμόγελο, ένα χάδι, ένας λόγος τρυφερός. Όλα ξεχνιούνται τότε… οι πίκρες, τα προβλήματα, τα άγχη ακόμη και κάποια μικρά πταίσματα ηθελημένα ή μη...κάνουν για λίγο πίσω. Το να κρατάς το χέρι του άλλου και να προχωράς παράλληλα κι όχι μπροστά αλλά ούτε και πίσω σε κάνει δυνατό γιατί αν πέσεις θα είναι εκεί για να σε σηκώσει και δε θα φοβηθείς ότι απλώς θα σε προσπεράσει ή ακόμα χειρότερα δεν θα σε δει.
Και σε όλα αυτά που κολλάει η λογική; Μα είναι το φως μέσα στο άπειρο, το φως που σου ανοίγει τα φτερά για να τα κάνεις όλα αυτά όσο το δυνατόν καλύτερα, με λιγότερα λάθη και πόνο, για να εντοπίζει τις λακκούβες, τις φανερές τουλάχιστον γιατί στο δρόμο πάντα θα υπάρχουν κρυμμένοι λάκκοι σε «σκοτεινά» μονοπάτια κι εκεί που ο δρόμος θα φαίνεται λείος και καθαρός θα έρχεται το στραβοπάτημα (αναγκαίο κακό).
Όμως με οδηγό τη λογική και συνοδηγό την αγάπη… όλα μπορούν να γίνουν ομορφότερα!!!!

επόμενες λέξεις:δύσκολη-διαφορετική-παράλληλα-λάθη-μονοπάτια
Καλό ξημέρωμα σε όλα τα αγροτόπουλα

 

Όλοι το παραδέχονται,το λένε,το φωνάζουν:
"δύσκολη είναι η ζωή"όμως δεν την αλλάζουν.
Κι αν ήταν διαφορετική άραγε τι μ'αυτό,
λύπες-χαρές παράλληλα και λάθη ένα σωρό.

Μας οδηγούν σε δύσβατα,μα ωραία μονοπάτια!
Στο διάβα τους γευόμαστε,ζάχαρες και αλάτια,
μα η προσπάθεια μετρά και η καλή καρδιά!
Τι άλλο θέλει η ζωή,Αγάπη κι ομορφιά!

επόμενες λέξεις:χαρές-σωρό-δύσβατα-ωραία-ομορφιά
Καλές γιορτές,με υγεία,αγάπη κι αγκαλιές!

 

Η ομορφιά είναι συμμετρία, αναλογία και συναίσθημα. Είναι ένα χάρισμα σπανίως αμφισβητήσιμο και σχεδόν απόλυτα αποδεκτό από όλους. Δε χρειάζεται εξήγηση, δε χρειάζεται απόδειξη, επιβάλλεται από μόνη της, με την παρουσία της και μόνο.
Ένα ωραίο πρόσωπο μαγνητίζει, γοητεύει...
Ένας άνθρωπος που διαθέτει ομορφιά κερδίζει εντυπώσεις, εύνοια, φιλίες.
Αρχικά όλα είναι ευκολότερα γι αυτόν, στη συνέχεια όμως είναι πολύ πιθανόν να έχει να ξεπεράσει πολύ πιο δύσβατα μονοπάτια, από άλλους, λιγότερο ωραίους ανθρώπους. Κι αυτό γιατί θα πρέπει να αποδείξει ξανά και ξανά πως διαθέτει πολύ παραπάνω από αυτή την επιφάνεια. Πώς ναι ... έχει κι αυτός συναισθήματα, περιεχόμενο, σκέψη, προβληματισμούς και ένα σωρό αγωνίες όπως όλοι γύρω του.
Μια εικόνα δε σε προστατεύει, δε σε εξυψώνει ούτε και σε εξιλεώνει... Σου δίνει ένα μικρό προβάδισμα που πρέπει συνεχώς να δικαιολογείς πώς και γιατί το απέκτησες.
Ο χαρακτήρας παίζει καθοριστικό ρόλο καθώς ένας όμορφος, καλλιεργημένος, σκεπτόμενος, ώριμος συναισθηματικά, δοτικός άνθρωπος χαίρεται πιο ολοκληρωτικά τη ζωή, τις εμπειρίες του... Έχει γαλήνη μέσα του και μπορεί χωρίς φόβους και ενοχές να χαρεί και την ομορφιά του, εσωτερική και εξωτερική.

«Η ομορφιά είναι μια μορφή μεγαλοφυΐας –
και μάλιστα ανώτερη από τη μεγαλοφυΐα,
γιατί δεν χρειάζεται ερμηνεία». Oscar Wilde

επόμενες λέξεις: πρόσωπο, εντυπώσεις, περιεχόμενο, εικόνα, δοτικός

 

πρόσωπο, εντυπώσεις, περιεχόμενο, εικόνα, δοτικός
Όλοι μας λίγο πολύ έχει τύχει έστω και μια φορά στη ζωή μας να πούμε την παροιμία και να την κάνουμε πράξη,όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό..πάει το βουνό στο Μωάμεθ.

Με τεπόζιτο γεμάτο αναμνήσεις,συναισθήματα και εικόνες χαραγμένες ανεξίτηλες στην ψυχή, η μηχανή της καρδιάς βάζει μπρος τη μηχανή και ξεκινά....στη διαδρομή το μόνο που σκέφτεται είναι η χαρά της έκπληξης! Το ήρθα να σε δω γιατί μου έλειψες δεν μένει στα λόγια ζωγραφίζεται ταυτόχρονα στο πρόσωπο και στα μάτια! Μάτια που λάμπουν από χαμόγελα...κι ενώ εσύ περιμένεις την ίδια ανταπόκριση δεν την έχεις...είναι αυτό που λέμε άλλα ελπίζεις...άλλα νομίζεις και άλλα γίνονται! Και ναι! πληγώνεσαι...καταλαβαίνεις πως δεν έπρεπε να ξεκινήσεις καν...γιατί απλά νόμιζες... γιατί μπέρδεψες το νομίζω με το ισχύει! Και στην τελική τα βάζεις και με τον εαυτό σου γιατί ακάλεστος δεν πας πουθενά και εκεί είναι που προσγειώνεσαι απότομα!
Όχι γιατί δε σου φέρθηκαν καλά ,απλά γιατί μια άλλη αντίδραση,περίμενες...με αποτέλεσμα να απογοητευτείς...και 'κει που το χαμόγελο ήταν μέχρι τ'αυτιά,έφυγες με κρεμασμένα τ'αυτιά... μουτζώνοντας τον εαυτό σου γιατί όταν στο ζήτησαν το έκανες πράξη είχες υποσχεθεί ποτέ ξανά γυαλιά ηλίου...Συμπέρασμα δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν,αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε..

Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν το ίδιο περιεχόμενο ψυχής, δεν είναι το ίδιο δοτικοί κι ο καθένας αγαπάει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο...Μόνο που καμιά φορά καλό θα ήταν να δείχνουμε τα συναισθήματα μας γιατί οι υποθέσεις δίνουν και παίρνουν..γι'αυτό και ο μεγαλύτερος αντίπαλος στις όποιες σχέσεις των ανθρώπων είναι τα σενάρια και οι εντυπώσεις που δημιουργούνται στο μυαλό.
Μα παρόλα αυτά κι οι απογοητεύσεις μέσα στη ζωή είναι... πως θα μάθεις εάν δεν πάθεις? Κι όταν νιώθεις προσπαθείς να κατανοήσεις...όχι να δικαιολογήσεις απλά να κατανοήσεις! Άλλωστε όταν λείπεις σε κάποιον φαίνεται όπως και όταν δε του λείπεις,δε χρειάζεται λοιπόν να του θυμίσεις την παρουσία σου!

Και να θυμάσαι το ν'αγαπάς δεν είναι τίποτα...το ν'αγαπάς και να σ'αγαπάνε όμως είναι το παν....

επόμενες λέξεις:ανταπόκριση,πουθενά,έκφραση,αντίπαλος,παρουσία
κάποιες φορές δεν έχει αξία τι λες όταν μιλάς,μα τι ακούγεται όταν σωπαίνεις
καλό σας απόγευμα

 

ανταπόκριση, πουθενά, έκφραση, αντίπαλος, παρουσία

Ο μόνος αντίπαλός σου είσαι εσύ ο ίδιος, ο μοναδικός εχθρός σου, αυτός που σε χτυπάει αλύπητα, είσαι εσύ.
Ψάχνεις την ανταπόκριση, την αναγνώριση, την αγάπη γύρω σου, δίπλα σου, όταν εσύ ο ίδιος δεν ανταποκρίνεσαι στις ανάγκες του ευατού σου.
Τον αφήνεις να πεινάει, να διψάει, τον αφήνεις μονάχο σε ένα άδειο, κλειστό δωμάτιο...
Πουθενά διέξοδος, καμιά παρουσία ελπίδας, ανακούφισης ή λύτρωσης.
Κι αν μπορούσες να χωρέσεις, να εκφράσεις με λίγες λέξεις όσα πρέπει, όσα οφείλεις σε σένα, τότε θα ήταν κάπως έτσι...

"Να αγαπάς τον εαυτό σου, να του λες κάθε μέρα πόσο πολύ τον αγαπάς. Να το ακούει, να το θυμάται για να μπορείς και εσύ να θυμάσαι πως αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, κανένας δε θα βρεθεί να το κάνει για εσένα."

επόμενες λέξεις: μονάχο, άδειο, κλειστό, λέξεις, έτσι