Με Έμπνευση και Λόγο

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Το 2022 ήταν μια χρονιά πρόκληση, μια χρονιά δοκιμασιών για μένα καθώς και για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Στάθηκα στο ύψος των περιστάσεων χωρίς να αρνηθώ ότι έκανα λάθη, παραβλέψεις και σίγουρα όλο και κάποιον θα εκνεύρισα. Παρ' όλα αυτά μπορώ να πω ότι ήμουν ένα καλό κορίτσι, έδειξα ιδιαίτερη αυτοσυγκράτηση και έβγαλα τους γονείς μου ασπροπρόσωπους για τη διαγωγή που μου έδωσαν και τον συνετό τρόπο που με μεγάλωσαν.
Σε αυτή την επιστολή απολογισμό, θέλω να επισημάνω ότι δεν περιμένω κάποιο δώρο από σένα. Ξέρω πως είσαι ένα μη πραγματικό πρόσωπο που υπάρχει μόνο στα παραμύθια, στη φαντασία των μικρών παιδιών και στην απληστία των μεγαλύτερων. Είσαι όμως και το απαραίτητο συστατικό, μαζί με τα γλυκά, τα στολίδια και τις λαχταριστές μυρωδιές που κάνει τις γιορτές ξεχωριστές. Έτσι θεωρώ λογικό και αυτονόητο να απευθυνθώ σε σένα.
Για να συνεχίσω .. Μέσα στη χρονιά αυτή είδα ποιοι ήταν αληθινοί φίλοι, ποιοι με αγαπούν, βρήκα τη δύναμη που δεν ήξερα ότι διέθετα, αγάπησα με τη σειρά μου βαθιά, έβαλα προτεραιότητες και τις τήρησα, ανταποκρίθηκα σε προκλήσεις και έμεινα μέσα σε προθεσμίες. Επίσης κατάφερα να δω με διαφορετικό τρόπο ανθρώπους που λίγο καιρό πριν είχαν άλλη ιδιότητα και ρόλο στη ζωή μου και αισθάνθηκα καλά με την νέα πραγματικότητα.
Βρίσκομαι σε πιο ομαλό δρόμο όσον αφορά την ικανότητα να δείχνω κατανόηση και σεβασμό στον εαυτό μου, όμως παραδέχτηκα με μεγάλη ειλικρίνεια πως τον κακομεταχειρίστηκα και του φέρθηκα με σκληρότητα στο πέρασμα του χρόνου. Κάνω κάποια πρόοδο σε αυτόν τον τομέα … "Ψυχραιμία" όπως λέει ο μέντοράς μου. θα γίνει κι αυτό.
Μετά από διαδοχικές κρίσεις πανικού και ταρακουνήματος, βρέθηκα σε εκείνο το σημείο που φωνάζεις "βοήθεια" και περιμένεις από θαύμα να καταλαγιάσει το τσουνάμι που προκάλεσε όλη αυτή η αλλαγή πολλών ρίχτερ που συντελέστηκε στη ζωή μου.
Η επιτυχία ήταν πως δεν "πνίγηκα" και δεν παρασύρθηκα μακριά, αντίθετα βρέθηκα πιο κοντά σε ότι έχει σημασία για μένα και σε ότι με κάνει να ηρεμώ και να χαμογελάω.
Για να κλείσω .. θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους μας, να έχουμε ανοιχτή καρδιά, ανοιχτό μυαλό, καθαρή σκέψη και να χρησιμοποιούμε τις ικανότητες μας για καλό και μόνο.
Ας είναι το 2023 μια χρονιά που θα μας εκπλήξει ευχάριστα, με δικαιοσύνη να αποδίδεται, και ισορροπίες να αποκαθίστανται.

Με εκτίμηση,
Μάρα.


επόμενες λέξεις : χρονιά, δώρο, μικρών, ζωή, εκπλήξει

 

Προηγούμενες λέξεις: χρονιά, δώρο, μικρών, ζωή, εκπλήξει

Ω τι γλυκειά νοσταλγία να μπαίνεις τυχαία στην πρώτη σελίδα του 'Έμπνευση και Λόγος' και να βλέπεις πως η πρώτη ανάρτηση ήταν το 2014. Πώς περνάν τα χρόνια! Οι παλιοί ξέραμε πως υπήρχαν και παλαιότερες αναρτήσεις στο παλιό φόρουμ. Οι παλιοί έγιναν απόντες, και οι νέοι έγιναν παλιοί.

Προχωράει λοιπόν η ζωή, και η ψηφιακή, αλλά κυρίως η εκτός σύνδεσης. Φεύγουμε για να επιδιώξουμε άλλα ταξίδια, άλλες συνθήκες, άλλες ευκαιρίες. Κάποιες φορές επιστρέφουμε για λίγο καιρό, για να αναζωπυρώσουμε τις μνήμες, να αναλογιστούμε από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε. Πως κάνει κύκλο η ζωή και μας ξαναφέρνει στο Α. Πόσο μακριά έχουμε φτάσει. Και πως το Ω ενός ταξιδιού είναι το Α του επόμενου.

Γιατί η ζωή δεν είναι γραμμική, ούτε κυκλική, ούτε, ούτε. Ακολουθεί το διάγραμμα που λέγεται 'Κύκλος του χρηματιστηρίου', όπου παρά τα σκαμπανεβάσματα, στο μακροχρόνιο διάστημα, κάθε ιστορικό υψηλό είναι υψηλότερο από τα προηγούμενα υψηλά. Και κάθε ιστορικό χαμηλό είναι υψηλότερο από τα προηγούμενα χαμηλά. Η πορεία παραμένει ανοδική.

Μακάρι να συνέβαινε το ίδιο και με το ήθος των ανθρώπων..

Και όσο κάποιοι φεύγουν, πετούν ψηλά, ταξιδεύουν, ανοίγουν ορίζοντες, άλλοι μένουν πίσω, να αγναντεύουν, να κουνούν το μαντήλι, να φθονούν.
Μπορώ. Μπορείς. Μπορεί! Να διαλέξεις σε ποια κατηγορία θα τοποθετήσεις τον εαυτό σου και τα όνειρά σου. Μικρά τα όνειρα; Μικρός ο κόπος, αλλά μικρή και η επιβράβευση.

Η ζωή είναι ένα δώρο, που δίνεται μόνο μια φορά. Και τρέχει, τρέχει σαν τον άνεμο. Και τρέχουμε και μεις μαζί της. Πότε την προφτάνουμε, πότε τρέχουμε από πίσω καταϊδρωμένοι. Αλλά αξίζει, αξίζει, αξίζει! Είναι γεμάτη εκπλήξεις!

Το 2023, κάνε τις επιλογές σου πριν οι επιλογές σου κάνουν (διαμορφώσουν) εσένα. (Make your choices before your choices make you)

Επόμενες λέξεις - ταξίδια, παλιοί, διαλέγω, υψηλό, ιστορικό

Καλή χρονιά, με υγεία!

 

Από τον σταθμό που κατέβηκα μόνο το όνομα είχε μείνει το ίδιο. Δε θυμάμαι πότε ακριβώς ανακαινίστηκε αλλά ούτε ο χρόνος ούτε ο τόπος είχαν σημασία, γιατί σε τούτο το μικρό ταξίδι ήθελα μόνο να αποβιβαστώ στις μνήμες μου. Περπάτησα προς την έξοδο, αναζητώντας την ξύλινη γέφυρα που ένωνε τις δύο αποβάθρες και απαντούσε με τη δική της κίνηση στα βήματα των περαστικών και στο πέρασμα των τρένων. Τότε μουλάρωνα και οι συνοδοί μου αναγκάζονταν να με κουβαλήσουν απέναντι, καθώς δεν μπορούσαν να κάμψουν το υψηλό μου φρόνημα να μην τη διασχίσω, αλλά τώρα ήταν το μόνο πράγμα που θα ήθελα να ξαναδώ.
Βγήκα στον γεμάτο ζωή πεζόδρομο και, ανάμεσα στους πάγκους των μικροπωλητών δώρων και αυτοσχέδιων κοσμημάτων, επέστρεψε έντονη η θύμηση του παζαριού της Κυριακής, όταν η περιέργεια και ο ενθουσιασμός μπροστά σε παλιά, άγνωστα αντικείμενα εναλλασσόταν με τη θλίψη μπροστά σε πουλιά και σκίουρους που χτυπιούνταν στα μικροσκοπικά κλουβιά τους. Μιλώντας για κάγκελα, είχαν ρίξει την περίφραξη των δύο διπλανών κήπων και είχαν περιποιηθεί τη βλάστηση. Ο χώρος πλέον φαινόταν άπλετος, ωστόσο έλειπε εκείνο το κιόσκι με το ιστορικό των όχι πάντα φρέσκων, τυλιγμένων σε πολύχρωμα σελοφάν ινδοκάρυδων. Ακόμη, λένε πως όταν ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή αλλά να το πρώτο μου σχολείο που έκλεισε και στη θέση του άνοιξε ένα μπαρ.
Είναι περίεργο πόσο είχαν μικρύνει οι αποστάσεις και πόσο γρήγορα βρέθηκα στο σπίτι που μεγάλωσα και που τώρα στέγαζε άλλον ένοικο. Θα ήθελα πολύ να μπω μέσα αλλά έμοιαζε κλειστό, ήρεμο και ξένο. Έτσι, μπήκα στον απέναντι φούρνο, το βλέμμα μου διάλεξε
μια τυρόπιτα με τυρί που ξεχείλιζε και χάρηκα πολύ, όταν, προς μεγάλη έκπληξη, η πωλήτρια μου έδωσε ακριβώς αυτήν. Περιηγήθηκα τριγύρω, με έντονη συγκίνηση για τα κτίρια που έμειναν ίδια ή που φαίνονταν ακόμα πιο περιποιημένα και για τους ανθρώπους που άλλαξαν ή έφυγαν. Μόνο αυτό το κομμάτι του πεζοδρομίου παραμένει ακόμα άφτιαχτο - κι ακόμα εκεί σκοντάφτω.

Επόμενες λέξεις: πέρασμα, ήθελα, γεμάτο, έντονη, ήρεμο

 

Το πέρασμα από το "δύο" στο "ένα" ήταν αιτία να "ενηλικιωθώ".

Παρά τη θέλησή μου οδηγήθηκα σε έναν μονόδρομο που (εκείνη την εποχή), οδηγούσε κατευθείαν πάνω σε τοίχο, σε συναισθηματικό γκρεμό ή ακόμα πιο σωστά σε κάτι που με έκανε να ασφυκτιώ και να αναζητώ αέρα να ανασάνω.
Αφορμή αυτής της θύμησης ήταν η περιπέτεια ενός φίλου. Μέσα από τη δική του ματιά, έζησα σε συνοπτικό χρόνο τη δική μου οδύσσεια ξανά. Χάρηκα που ήταν μόνο εικόνες ξεθωριασμένες.

Τελικά το κλισέ ότι ο χρόνος όλα τα θεραπεύει είναι πέρα για πέρα αληθινό!

Ήθελα σε μια κλήση να του μεταδώσω αυτή την αίσθηση, αλλά αποδείχτηκε ακόμα μια φορά, πως η εμπειρία δεν μεταδίδεται.
Πρέπει κανείς να ζήσει και να περπατήσει μόνος του στη λεωφόρο του πόνου.

"Αγαπημένε μου φίλε, μην κοιτάς πολύ μακριά, αντίκρισε μόνο το τώρα και το σήμερα .. Άσε το αύριο για το μέλλον. Μία μέρα τη φορά και έτσι θα έρθει η πολυπόθητη γαλήνη. Το μυαλό σου θα ηρεμήσει και η ψυχή σου θα θεραπευτεί. Νιώθω τη σύγχυση σου, μακάρι να μπορούσα να πάρω λίγο από τον πόνο σου και να σε ανακουφίσω..

Είσαι γεμάτος αναμνήσεις, μην προσπαθήσεις να τις "πετάξεις". Οι αναμνήσεις είσαι εσύ ο ίδιος. Πώς να τις εξαφανίσεις;
Δεν θα σου πω άλλες σοφιστείες, είναι λόγια άχρηστα που τα παίρνει ο αέρας.

Άντλησε δύναμη από αυτούς που σε αγαπούν και άσε τα συναισθήματά σου, όσο έντονα κι αν είναι να εκδηλωθούν. Έτσι θα τα "μικρύνεις" .. θα τα λιγοστέψεις. Σιγά σιγά θα ατονήσουν και στο τέλος θα γίνουν, εικόνες ξεθωριασμένες ..

επόμενες λέξεις: ματιά, ξεθωριασμένες, φορά, φίλε, αέρας

 

Εκείνο το απόγευμα, φορούσε ένα κίτρινο πιτζαμάκι με τον Σνούπυ. Μικρά τετραγωνάκια όπως τα πλαίσια ενός κόμικ περιοδικού, απεικόνιζαν το αγαπημένο σκυλάκι σε μια ιστορία.
Μπροστά έκλεινε με κουμπάκια που έδιναν στο σύνολο των δύο κομματιών, μια πολύ γουστόζικη εικόνα. Καθόταν στα γόνατα και κρατούσε έναν κόκκινο μαρκαδόρο, ενώ ένα χοντρό μπλοκ ζωγραφικής ήταν ανοιγμένο μπροστά του, πάνω στο τραπέζι.
- Διάλεξε ένα σχέδιο, του είπα, να το ζωγραφίσουμε μαζί.
Έσκυψε πάνω από το μπλοκ του προβληματισμένος. - Τι να διαλέξω, λουλουδάκια ή ζωάκια;
Αποφασιστικά γύρισε τη σελίδα και είπε .. - Διάλεξα!
Από τη μία εγώ κι από την άλλη εκείνος, δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας να φτιάξουμε μια ζωντανή, ζωηρή εικόνα.
Ο μικρός μου ζωγράφος, δεν υπολόγιζε ούτε όρια, ούτε περιγράμματα, ούτε πρόσωπα ή χέρια. Με το κόκκινο χρώμα έβαψε το 1/2 της πλευράς του και κάπου στη μέση αυτής έβαλε και λίγο μπλε.
- Μαμά, αργείς πολύ. Εγώ σε πέρασα!
- Τι καταπληκτικά που το έφτιαξες! Τόσο όμορφα χρώματα!
Κάθε απόγευμα από τότε γεμίζαμε τις σελίδες με τη φαντασία και το γέλιο μας ..
Πριν λίγες μέρες και κάποια χρόνια μετά, αυτό το μπλοκ ήρθε ξανά στα χέρια μου. Καθώς το ξεφύλλιζα γελούσα με τη δημιουργικότητα του γιου μου - ήταν μόλις 3 ετών τότε - και την δική μου ευρηματικότητα.
Η ματιά μου έπεσε στις ημερομηνίες που είχα γράψει προσεκτικά στο κάτω μέρος κάθε φύλλου. Συγκινήθηκα πολύ με τα δαχτυλάκια που είχαν αποτυπωθεί στο χαρτί καθώς λερώνονταν με τους μαρκαδόρους που χρησιμοποιούσε..
Θυμήθηκα εκείνη τη φορά που έκλαψε και τα δάκρυα του ξεθώριασαν τις μπογιές στο χαρτί και τις έκαναν να τρέξουν παντού.
Ένιωσα ξανά τα χεράκια του να με αγκαλιάζουν και τα υγρά του μαγουλάκια πάνω στα δικά μου.
θυμήθηκα και η ψυχή μου γέμισε αγάπη, παιδικές μυρωδιές και γλυκό αέρα νοσταλγίας.
Οι αναμνήσεις αυτές είναι οι καλύτεροί μου φίλοι...

επόμενες λέξεις: απόγευμα, κόκκινο, πέρασα, όμορφα, γλυκό

 

Το καλοκαιράκι είχε μπει για τα καλά,ο ήλιος μεγαλόπρεπος έδειχνε περήφανα τις φωτεινές ακτίνες του και του άρεσε να παίζει κρυφτούλι με κάποιο συννεφάκι που τυχαία θα περνούσε μπροστά του.
Σήμερα αποφάσισα να φτιάξω μαρμελάδα φράουλα φώναξα δυνατά χαμογελώντας όταν ένα πολύχρωμο φουστανάκι έκανε την εμφάνισή του και δυο απαλά χεράκια ζήτησαν την αγκαλιά μου.
Την σήκωσα ψηλά και η γλυκιά της φωνούλα αναφώνησε...ναίιιιιι μανούλα με κόκκινες γλυκές φραουλίτσες.
Ήταν το αγαπημένο της γλυκό όπως συνήθιζε να λέει.
Από μικρή της άρεσε να ανακατεύεται στη κουζίνα όχι τόσο για τη προετοιμασία φαγητού,αλλά γλυκού.
Λάτρευε τα χρώματα και η φαντασία της την οδηγούσε σε ένα δικό της κόσμο που αποτύπωνε σε χαρτί με μοναδικό τρόπο.
Μανούλα θα γίνω ζωγράφος όταν μεγαλώσω είπε και τα μικρά της άσπρα χεράκια είχαν γίνει κόκκινα από τις φράουλες.
Το απόγευμα πέρασε όμορφα,με χαρούμενες φωνούλες,γέλια και φυσικά την παρασκευή της μαρμελάδας.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε με τις γλυκές στιγμές να μένουν αξέχαστες.
Εικονογράφος πλέον σήμερα η μονάκριβή μου,έκανε πραγματικότητα αυτό που από μικρή ονειρευόταν,να ασχολείται με τα χρώματα,να ταξιδεύει μαζί τους φανταστικά,να δίνει χρώμα στη ζωή.
Όσο για την μαρμελάδα φράουλα?έμαθε να την φτιάχνει μόνη της!!!!

Επόμενες λέξεις : σήμερα,αγαπημένο,τρόπο,γέλια,ζωή.

 

Σταμάτησες, αφουγκράστηκες το κάλεσμα για βοήθεια σε μια άγνωστη φωνή με ενδιαφέρον για ένα άλλο στομάχι, εκτός από το δικό σου,
γι' αυτό σε εμπιστεύομαι.
Έβαλες τα χέρια σου σε βρώμικες γούνες, γεμάτες τζίβες και παράσιτα,
σε μαραμένα πούπουλα, που φτεροκοπούσαν άσκοπα,
σε κορμάκια γεμάτα αποκρουστικές πληγές
χωρίς να σιχαίνεσαι
κι έδιωξες την ασχήμια σου,
γι' αυτό σε θεωρώ όμορφο.
Ένιωσες τις ομοιότητες να βαραίνουν περισσότερο από τις διαφορές και επικοινώνησες μαζί τους με κάθε τρόπο που ήξερες μέχρι να μάθεις τη γλώσσα τους,
γι' αυτό σε θεωρώ ανθρώπινο.
Είδες τη δίψα τους για ζωή και άντλησες αισιοδοξία,
εκτίμησες τη γενναιότητα της στάσης τους απέναντι στις κακουχίες και πλέον τα προβλήματά σου δεν είναι δυσεπίλυτα,
διδάχτηκες από την ικανότητά τους να αυτορυθμίζονται τόσο καλά στο σήμερα και στο τώρα,
γι' αυτό σε θεωρώ σοφό.
Τους αφιέρωσες χρόνο και ο χρόνος σου έγινε πολύτιμος
και τα κορμάκια αφέθηκαν και ακούμπησαν πάνω σου
και δέχτηκες με ευγνωμοσύνη γουργουρητά, αγαπημένες πατούσες, γελαστές ουρές και ειλικρινή βλέμματα,
γι' αυτό σε θεωρώ πλούσιο.

Επόμενες λέξεις: εμπιστεύομαι, όμορφο, ανθρώπινο, σοφό, πλούσιο

 

"Πόσο ανθρώπινο να είσαι μικρός, δειλός, αδιάφορος .. "
Πόσο ανθρώπινο να γυρνάς το κεφάλι στον πόνο του άλλου και να λες στο παιδί σου να νοιάζεται μόνο για τη δική του οικογένεια. Να κοιτάζει μόνο το δικό του σπίτι, το δικό του συμφέρον.
- Τι σε νοιάζει εσένα; Τι σε ενδιαφέρει; Γιατί να ασχοληθείς;

Όσο αυτό που συμβαίνει έξω από τον δικό σου μικρόκοσμο δεν σε αγγίζει, δεν σε ενδιαφέρει κιόλας.
Μόλις όμως αρχίσει να σε ακουμπάει .. Εκεί αλλάζουν όλα! Εκεί απαιτείς το ενδιαφέρον, τη συμπόνοια των άλλων. Εκεί την ζητάς και αναρωτιέσαι γιατί δεν την βρίσκεις.
Γιατί όλοι σχεδόν έχουμε γίνει το ίδιο. Αδιάφοροι!

Πόσο όμορφο είναι να απλώνεις το χέρι και να βοηθάς κάθε ζωντανό.
Λίγο φαγητό στο άστεγο ζωάκι, ένα χάδι και αγκαλιά στον κάθε αδύναμο, συμπόνοια ..
Κάνε ότι θα ήθελες να κάνει κάποιος για σένα όταν θα βρεθείς σε θέση ανάγκης!
Γίνε περισσότερο ανθρώπινος, άνθρωπε!

Δείξε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου, άνοιξε τη ψυχή σου, αγάπα, δείξε καλοσύνη.
Μέσα σου υπάρχει πλούτος κλειδωμένος, άφησέ τον να βγει και σκύψε στην ανάγκη με πόνο και κατανόηση.
Και αν παρ' όλα αυτά δεν καταλαβαίνεις, δεν θέλεις, δεν μπορείς, πάψε να κοιτάς με περιφρόνηση αυτούς που καταλαβαίνουν, μπορούν και θέλουν.
Ίσως γίνεις λίγο πιο σοφός και παραδεχτείς πως είσαι πολύ μικρός και δεν θες να μεγαλώσεις.


Επόμενες λέξεις: σπίτι, μικρόκοσμο, χέρι, χάδι, αγκαλιά

 

Ζυγός, ζώδιο του αέρα, όργανο μέτρησης, σύμβολο δικαιοσύνης.

Ευαίσθητος και λογικός. Με κατανόηση και ενσυναίσθηση, γεμάτος ιδέες για νέα σχέδια, υπέροχος στις συμβουλές.. για τους άλλους.
Για τον εαυτό του μάλλον καταστροφικός, σίγουρα αναβλητικός και 100% ικανός για τις χειρότερες επιλογές και αποφάσεις.

Αν ρωτήσεις έναν ζυγό τι θέλει από τη ζωή του, θα σου πει ότι θέλει να είναι ήρεμος και ευτυχισμένος.
Αν τον ρωτήσεις τι κάνει για αυτό θα σου πει.. τίποτα.

Ή μάλλον κάνει. Τα πάντα λάθος. Βλέπει τον εαυτό του ως μέρος του συνόλου, στην πραγματικότητα νιώθει βαθιά μόνος.
Κανείς δεν τον καταλαβαίνει κι όποιος κάνει πως "ξύνει"την ανέμελη επιφάνεια που δείχνει στους γύρω του, συνήθως εκμεταλλεύεται ακριβώς αυτό, την ευαίσθητη και αφελή φύση του.

Μια φίλη Ζυγός, μου έλεγε πως εμείς (οι ζυγοί) είμαστε από άλλον πλανήτη. Πιθανόν καταγόμαστε από τον Σείριο.
Το σπίτι μας είναι ένα θερμό, φωτεινό αστέρι.
Εκεί, που έλεγε ο Γκάτσος ότι τα παιδιά δεν έχουν έγνοιες και δεν ξέρουν από πόλεμο και θάνατο.
Κρατιούνται χέρι χέρι και σχηματίζουν μια τεράστια αγκαλιά. Έναν μικρό ασφαλή κόσμο.
Η καρδιά μας δεν είναι για αυτή τη γη όπου ακόμα και το χάδι είναι τραχύ...

Χρειαζόμαστε διαδρόμους στα σύννεφα.
Ακούραστοι κυνηγοί ονείρων.


επόμενες λέξεις: αέρα, λογικός, ήρεμος, ακριβώς, αστέρι

 

Κρατούσε στο δεξί χέρι ένα μικρό, μικρό κομματάκι χαράς.
Λίγο μεγαλύτερο από άμμο, τόσο μεγάλο όσο να το νιώθει μέσα στην παλάμη του να τον αγκυλώνει, αλλά και τόσο μικρό που να μην έχει αίσθηση βάρους.
Στεκόταν μπροστά από τη λίμνη της Απελπισίας και ζυγίζοντας αυτή τη μικρούλικη Χαρά, την πέταξε ψηλά και την παρακολούθησε καθώς έπεφτε και απαλά ακουμπούσε την ήρεμη επιφάνεια του νερού.

Το υγρό στοιχείο αμέσως αντέδρασε, δεν ήθελε ξένα σώματα μέσα του.
Ήθελε να παραμείνει η απελπισία καθαρή, βαθιά και απόλυτη.
Δεν είχε καμιά δουλειά μέσα στο μαύρο, ένα μικρό, άσπρο, αδύναμο πετραδάκι.
Κι έτσι η λίμνη επιτέθηκε με μανία, σαν να είχε να αντιμετωπίσει έναν τεράστιο εχθρό, ένα ζιζάνιο που θα γινόταν ζούγκλα και θα τη "ρουφούσε" μέχρι την τελευταία της σταγόνα.

Εξαπέλυσε εναντίον της τον Φόβο, έναν γιγαντιαίο βάτραχο με απέραντη όρεξη. Μονομιάς την κατάπιε και η μικρούλα Χαρά βρέθηκε στο μεγάλο και σκοτεινό του στομάχι.
Ανακάλυψε πως εκείνος υπέφερε.
Και μόνο που βρισκόταν όμως εκεί, το φως της παρουσίας της έκανε τον Φόβο να νιώθει περίεργα, καλύτερα!
Ο πόνος ηρέμησε κι ένιωσε πιο ανάλαφρος, σχεδόν χαρούμενος!
Η Χαρά ταξίδεψε ως το στόμα του και την άφησε να φύγει.

Η λίμνη αυτή τη φορά έστειλε τεράστια κύματα να την βυθίσουν στον πυθμένα της και να την εξαφανίσουν, όμως εκείνη είχε μεγαλώσει μέσα στον Φόβο και ξεχώριζε ανάμεσα στους πολλούς κόκκους της άμμου της Ανυπαρξίας.

~Η λίμνη μαζί με τον θυμό ένιωθε και κάτι διαφορετικό, που την τρόμαζε, ένιωθε αλλιώτικα .. Τι ήταν άραγε αυτό το συναίσθημα;

Έστειλε τότε τον Αέρα.
Άγριος αυτός και θυελλώδης, πήρε τη Χαρά και την έστειλε ψηλά, τόσο ψηλά που μπορούσε να δει όλη την λίμνη απ' άκρη σ' άκρη!
Ένα αστέρι την πλησίασε και της πρότεινε να ενωθούν ενάντια στην Απελπισία.
Δεν ήταν ξεκάθαρο τι την έπεισε ακριβώς στα λόγια του .. Ίσως να ήταν η λογική του αυτή που την κέρδισε.
Και οι δυο μαζί έγιναν λάμψη, μια έκρηξη φωτός τόσο δυνατή που εξαφάνισε κάθε τι άσχημο, απαισιόδοξο και θλιβερό από τη λίμνη και τα πλάσματά της.

~Ποτέ μη λες πως δεν μπορείς να κάνεις κάποιον χαρούμενο. Ποτέ μην νιώσεις λίγος!
Η παρουσία σου και μόνο αρκεί να κάνει τη ζωή κάποιου καλύτερη~


Επόμενες λέξεις: μικρό, υγρό, μαύρο, θυμός, άγριος

 

"Έλεος πια, τίποτα δεν εκτιμάς και τίποτα δε σέβεσαι! Όλα μόνη μου πρέπει να τα κάνω κι ο κόπος μου πάει χαμένος... Επιτέλους, φιλοτιμήθηκες δήθεν να βοηθήσεις, άστα σου λέω, δεν ξέρεις εσύ... Αχ, θα φύγω και τότε θα σας δω τι θα απογίνετε!" Πόσες φορές έχεις ακούσει ή έχεις πει αυτά τα λόγια; Νιώθεις συχνά πως οι προσπάθειές σου ματαιώνονται; Θεωρείς πως η δουλειά σου δεν αναγνωρίζεται; Για να εκτονωθεί η θλιβερή αυτή κατάσταση, υπάρχει στο Φόρουμ μας το θέμα "Δούλα έχω καταντήσει εδώ μέσα",
όπου οι συναγρότες αναφέρουν τα παράπονά τους και αναζητούν λύσεις. Εννοείται πως όλοι είναι ευπρόσδεκτοι να εκφραστούν και ιδιαίτερα η μέση Ελληνίδα μάνα και ο μέσος Έλληνας συντονιστής.
Επιπλέον, μήπως αναλογίζεσαι με υγρά μάτια τους άπειρους απλούς και πάρτι γύρους που έχεις ξοδέψει σε αστεράκια και μπανάνες ενώ άλλοι συμπαίκτες σου πετυχαίνουν άφθονα μπόνους και ολοκληρώνουν τα δρώμενα την ίδια κιόλας μέρα; Σφίγγεις τα δόνται με θυμό
κάθε φορά που γεμίζεις κίτρινες αναβαθμίσεις ενώ το πολυπόθητο νεοεισαγόμενο δέντρο/στάβλος/εργαστήριο παραμένει συστηματικά άφαντο; Το θέμα "Τύχη Μαύρη" είναι εδώ για σου προσφέρει μια δεύτερη ευκαιρία. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανεβάσεις μια φωτογραφία με τις επιδόσεις σου. Η συμμετοχή με τις περισσότερες διαδοχικές ατυχίες θα κερδίσει το διακοσμητικό "Ντέμης-όχι-άλλο-Γκαντέμης", το οποίο μπορεί να τοποθετηθεί σε κάθε έκταση (συμπεριλαμβανομένου του χωριατοροδανιού) και αυξάνει τα ευνοϊκά αποτελέσματα κατά 99,9%. Ακόμη, όλοι θα αποκτήσουν το κιβώτιο "Όμηρος, ο Καλόμοιρος", διεκδικώντας πλούσια δώρα. Αν τώρα, ακόμα και με τέτοια ποσοστά, δεν καταφέρεις να κερδίσεις κάτι καλό, μην απογοητεύεσαι! Θέτεις σοβαρή υποψηφιότητα για το καφάσι "Τυχερούλα Κατσικοποδαρούλα", που χαρίζει φιορινόδεντρο με πιθανότητες 1: 1.000.000 (μη σου φαίνονται μικρές οι πιθανότητες, είναι ειδικά διαμορφωμένες για την περίπτωσή σου).
Αναμφίβολα, το φαινόμενο DDoS αποτελεί σύγχρονη μάστιγα για το αγαπημένο μας παιχνίδι. Τυχαίνει να έχεις μελετήσει τη συχνότητα και το μοτίβο των άγριων επιθέσεων; Διαθέτεις μάστερ στη Στατιστική ή κληρονομικό χάρισμα; Γενικά, μπορείς με οποιονδήποτε τρόπο να προβλέψεις με ασφάλεια την ημέρα, την ώρα και τη διάρκεια του επόμενου συμβάντος; Το θέμα "Decided to Do Something" απευθύνεται σε σένα. Μοιράσου τις προβλέψεις σου, βοήθησε από το δικό σου μετερίζι την ομάδα των τεχνικών και ενημέρωσε έγκαιρα τους συναγρότες, ώστε να μη χάνουν άδικα τα μπόνους τους.

Επόμενες λέξεις: επιπλέον, άπειρους, άφθονα, περισσότερα, αναμφίβολα