Ευχές για Χριστουγεννα 2021

Πολλές ευχές απο καρδιάς, για Καλά Χριστούγεννα σε όλους !!!
Υγεία ,ευημερία ,καλοτυχία και χαρά για εσάς και τις οικογένειες σας.
Ας γίνει φέτος η ψυχή μας,η φάτνη που θα γεννηθεί η ειρήνη και η αγάπη
και το φως που θα κυριαρχεί πάντα στην ζωή μας.
Σε όλη την συντονιστική ομάδα του παιχνιδιού και σε όλη την φαρμοπαρεούλα,
εύχομαι Χρόνια πολλά !!!
Καλά Χριστούγεννα farmerama !!!
Φιλικά Βίκυ

 

χρόνια πολλά σε ολους μας και μας έυχομαι ολα αυτα......
με πολύ πολύ αγάπη!!!!!!!!

 

Χρόνια πολλά farmerama !! Ευχαριστούμε για τα πανέμορφα εορταστικά δώρα και τις όμορφες περιπέτειες που μας χαρίζεις. Από τη χιονάτη μου κι εμένα καλά Χριστούγεννα σε όλους ,με πολύ πολύ αγάπη!

 

με το φόβο να σας κουράσω ένα μακροσκελές μήνυμα και μια ευχή: να βρούμε αυτά που χάσαμε μέσα σ' όλα αυτά που ζούμε.
Χρόνια πολλά σε όλη την αγροτιά!!! Υγεία, αγάπη κι ελπίδα να μη στερηθούμε το νέο έτος.

Τα παλαιότερα χρόνια, δεκαετίες πριν, η Πρωτοχρονιά εορτάζονταν φτωχικά, αλλά ήταν διαφορετική, ευτυχισμένη.
Τότε, που οι άνθρωποι μπορεί να είχαν μπαλωμένα ρούχα και παπούτσια, αλλά είχαν άφθαρτη καρδιά.
Τότε, που η σήψη δεν είχε προχωρήσει στη συνείδηση.
Τότε, που τα σπίτια έμοιαζαν σαν μια μικρή καλύβα, αλλά χωρούσαν όλο τον κόσμο.
Δύσκολα, αλλά στα αλήθεια, όμορφα χρόνια. Μπορεί να μην υπήρχε τηλεόραση, παρά μόνο ένα παλιό ραδιόφωνο με λυχνίες.
Μπορεί να μην υπήρχαν τηλέφωνα, εκτός από το μοναδικό στον καφενέ του χωριού. Μπορεί να μην υπήρχε διαδίκτυο.
Υπήρχε, όμως, κοινωνία και επικοινωνία, που, παρότι σήμερα υπάρχουν τόσα τεχνολογικά μέσα, είναι ελλιπής ή ανύπαρκτη,
γιατί κλειδαμπαρώθηκαν και σκυθρώπιασαν θλιμμένοι οι άνθρωποι.
Πριν ακόμα μπει ο νέος χρόνος, φρόντιζαν οι μεγάλοι να έχουν αγνή και καθαρή συνείδηση,
έτσι καθαρό να είναι και το νέο έτος.
Τακτοποιούσαν όλες τους τις εκκρεμότητες, ακόμα και τις οικονομικές, γιατί δεν ήθελαν να τους βρει ο καινούργιος χρόνος και να χρωστούν, οπότε κάνανε τα πάντα για να ξοφλήσουν το τυχόν χρέος!
Μπορεί το ερμάρι να ήταν άδειο από τις ποικιλίες που τέρπουν τη γεύση, η στέρηση να ήταν σκληρή, αλλά η ευτυχία δεν έλειπε.
Η φτώχεια ήταν περήφανη και αγνή, σκαρφαλωμένη στις πλάτες των αγροτών, των βιοπαλαιστών, των χαμάληδων.
Τηρούσαν, λοιπόν, όλοι τους κανόνες της ευπρέπειας και της συγγνώμης.
Πάντα η αρχή τους ήταν πως ό,τι κακό θα έκαναν τη πρώτη μέρα του νέου έτους, θα το έκαναν αυτό όλο το χρόνο!
Έτσι απέφευγαν να κοιμούνται όλη μέρα, απέφευγαν να μαλώνουν να τσακώνονται και να νευριάζουν.
Ήθελαν να είναι χαρούμενοι, να τρώνε να πίνουν και να διασκεδάζουν!
Η διασκέδασή τους ήταν να σμίγουν με τους κοντινούς συγγενείς, με τους γειτόνους, να κάνουν παρέες και να κάνουν καλαμπούρια.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι νοικοκυρές με ανασηκωμένα τα μανίκια,
με τα μαλλιά της κεφαλής δεμένα με μαντήλι για να μην τα τρώει η σκόνη, πλάθανε το ζυμάρι κι έκαναν τη «βασιλόπιτα».
«Ανοίγανε φύλλο» και με έξι τέτοια φύλλα και χωρίς να προσθέσουν τίποτα άλλο έφτιαχναν τη βασιλόπιτα.
Και φυσικά έβαζαν μέσα το «φλουρί». Την Πρωτοχρονιά, λίγο πριν το μεσημέρι, την ψήνανε στο φούρνο.
Το μεσημέρι μαζεύονταν όλη η οικογένεια γύρω από το γιορτινό τραπέζι και ο μεγαλύτερος την έκοβε,
αφού πρώτα την έστριβε τρεις φορές και τη «σταύρωνε» με το μαχαίρι.
Το πρώτο κομμάτι ήταν πάντα του Χριστού και τα άλλα από έναν για τον καθένα.
Ο νοικοκύρης του σπιτιού έκανε το «ποδαρικό», χτυπώντας την εξώπορτα, δεν επιτρεπόταν να ανοίξει
ο ίδιος με το κλειδί του, θα χάλαγε το ποδαρικό, κρατώντας μια εικονίτσα και ένα ρόδι.
Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, έσπαγε το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το έριχνε, δηλαδή,
κάτω με δύναμη, ώστε να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα κι έλεγε:
"Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά."
Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοίταζαν τις ρώγες, αν ήταν τραγανές και κατακόκκινες.
Όσο γερές κι όμορφες ήταν οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα ήταν οι μέρες που θα έφερνε μαζί του ο νέος χρόνος.
Το πρωί του αγίου Βασιλείου χτύπαγε η καμπάνα και όλοι πήγαιναν στην εκκλησία για να κοινωνήσουν.
Μετά την εκκλησία έστελναν με το παιδί τους οι γονείς το μπουναμά υποχρεωτικά στο νονό,
και μετά στους παππούδες ή γιαγιάδες, στους κοντινούς συγγενείς και μπαρμπάδες.
Tα παιδιά τα παλιά χρόνια δεν περιμένανε δώρα από κανένα, ούτε καν από τον Άη Βασίλη!
Αποσκοπούσαν όμως τα παιδιά σε κάποια λίγα χρήματα, που θα τους έδιδαν, κυρίως ο νονός,
γιατί και τότε όλα τα παιδιά ήθελαν περισσότερα πράγματα από αυτά, που είχαν.
Μα, αντί για λεφτά, «κυκλοφορούσαν» κουραμπιέδες, μελομακάρονα, καρύδια κάστανα, λάδι αυγά σταφίδες κλπ.
Με αυτά έφτιαχναν το κέφι οι μεγάλοι στα παιδιά!
Και πέρασαν τα χρόνια, και τράνωσαν οι επιθυμίες για κυριαρχία του ενός πάνω στον άλλο.
Και τράνωσαν η αλαζονεία, η βία, η ασυδοσία, η καταπίεση, ο παραλογισμός,
η εκμετάλλευση και καταντήσαμε οι άνθρωποι μ’ άνθρωπο να μη μοιάζουμε....
(Του π. Ηλία Μάκου)