Με Έμπνευση και Λόγο

H ζωγραφική ως μέσο έκφρασης είναι το μέσο ο τρόπος ​

ανάδειξης με το πινέλο με τα χρώματα της παλέτας της φαντασίας​

επάνω σε ένα καμβά την άποψη του δημιουργού του ζωγράφου πιο απλά​

να δίνει μέσα απο άψυχα υλικά ζωή νόημα ​

Εικόνες που πολλες φορες μοιάζουν μεταξύ τους με την καθε μια ​

να συμβολίζεί να κλείνουν μέσα τους το νόημα όπου ο δημιουργός​

θέλει να δώσει ​

Στα μάτια μας στην σκέψη μας θεωρούμε αυτούς μοναδικούς ,αυτούς που​

μπορούν είτε μέσα απο τη ζωγραφική είτε απο την ποίηση είτα με άλλο τρόπο​

να εκφράσουν τι νιώθουν ​

Παρό όλα αυτά φαινομενικά πολλα μοιάζουν μερικά ομως​

εχουν αυτο που λέμε το σπάνιο την σπανιότητα ξεχωρίζουν μας αγγίζουν ​

στο καθένα μας με ξεχωριστό ιδιάιτερο τρόπο ​

Πολλά δεν είναι τυχαία ,όντως αρκετά ειναι αυτο που λέμε τυχερό ​

να το έχεις μέσα σου ​

μια και όλοι πιστεύω μπορούμε με ένα πινέλο να γίνουμε​

ζωγράφοι των συναισθημάτων μας των σκέψεων μας ​

μέσα απο μια ζωγραφιά μέσα απο μια εικόνα μέσα απο μερικές λέξεις ​

Ο κόσμος μας ο πιο πολύχρωμος πίνακας ζωγραφικής με εμας να κραταμε το​

πινέλο να αφήνουμε τις πινελιές μας σε αυτόν ​

Κόσμος με χρώματα με εμάς ζωγράφους ,έχουμε το παράδειγμα​

το θέμα αυτό ​

Οσοι προσπαθούν θέλουν αφήνουν την πινελία τους και πλουτίζουν ​

με χρώματα το χώρο αυτό και τις ψυχες μας ​

Επόμενες λέξεις καθενα χώρο εκφράσουν ποίηση φαντασία






​

 

καθένα χώρο εκφράσουν ποίηση φαντασία

Καθένας από 'μας έχει το δικό του τρόπο έκφρασης....χαράζει τη δική του πορεία....οδοιπόρος στο δρόμο της ζωής μου περπατάω κ αποκτάω όσο πιο πολλά πνευματικά εφόδια μπορώ...Κάθε εμπειρία μου κ ένα νέο εφόδιο...νέες εμπειρίες γεμίζουν τη ζωή μου χρόνο με το χρόνο...νέες προκλήσεις...νέοι χώροι ανοίγονται καθώς περνούν τα χρόνια...από το σπίτι στο σχολείο κ μετά στο πανεπιστήμιο...αργότερα μόνη να φτιάχνω οικογένεια...κ έτσι να προχωράω κάθε φορά σε νέες εμπειρίες..νέα μονοπάτια...να ανακαλύπτω καινούργιους προορισμούς....αντιλαμβάνομαι πως κάθε τι που με περιβάλλει εκφράζει εικόνες...συναισθήματα...αλλά κ γνώσεις που σαν σφουγγάρι ρουφάω κ γεμίζω το τετράδιο της πορείας μου...τα χρόνια περνούν κ η κούραση αυξάνει όμως αυξάνει κ η πνευματική δύναμη που αποκτώ...γιατί τελικά η ζωή μας είναι σαν τη ποίηση θέλει φαντασία να γράψεις ένα ποίημα όμως θέλει ακόμα μεγαλύτερη να ζήσεις...και κάθε τι που αρχίζει με απόλαυση τελειώνει με σοφία...!!!!
​

επόμενες λέξεις..... πορεία, εφόδια, σπίτι, σφουγγάρι, σοφία

 

"...ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι
κι η Αριάδνη έχει βουβαθεί..."
Και γιατί να μην το κάνει άλλωστε; Ο ήρωας Θησέας γυρίζει νικητής στην Αθήνα και ζει και βασιλεύει. Ο ρόλος της Αριάδνης
περιορίζεται στην χορηγία του μίτου. Η συνέχεια της ιστορίας της δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή και οι εκδοχές ποικίλλουν. Η πριγκίπισσα
από την Κρήτη, αφού πρόδωσε την πατρίδα και το σπίτι της, άφησε πίσω της τα πάντα και τον ακολούθησε σε άγνωστη πορεία, με μόνο εφόδιο τον έρωτα. Όταν όμως αγκυροβόλησαν στη Νάξο, σύμφωνα με την χειρότερη περίπτωση εγκαταλήφθηκε εκεί, γιατί ο ήρωας
της αγαπούσε άλλη και σύμφωνα με την καλύτερη την έκλεψε ο Διόνυσος με τη βοήθεια της Αθηνάς και παντρεύτηκαν. Τα κοινά στοι-
χεία είναι ότι ο Θησέας δεν τη διεκδίκησε και ότι η μοίρα της ορίστηκε από άλλους, θεούς ή ανθρώπους, και όχι από την ίδια. Η σοφία του αρχαίου μυθοπλάστη θέλει την Αριάδνη να θεοποιείται και να λατρεύεται ως θεά, ίσως γιατί ο Θησέας απλά δεν της άξιζε.
Στους μύθους και στις παραδόσεις μας οι γυναίκες εμφανίζονται συχνά ως εξιλαστήρια θύματα. Η Ιφιγένεια θυσιάζεται για να αρχίσει
ένας αντρικός πόλεμος που θα στοιχίσει κι άλλες ζωές, η Ελένη χρεώνεται αυτόν τον πόλεμο και η Πρωτομαστόρισσα στοιχειώνει ένα
γεφύρι, που σήμερα το ποτάμι του έχει στερέψει. Η γενιά μου απορρόφησε σαν σφουγγάρι παραμύθια, όπου η αδύναμη αλλά πανέμορφη
βασιλοπούλα σώζεται από τον πρίγκηπα και η Όλιβ καλεί συνεχώς τον Ποπάι για βοήθεια. Το μοντέλο αλλάζει στην περίπτωση της
Πεντάμορφης και του Τέρατος και της πριγκίπισσας με το βάτραχο. Εκεί το θηλυκό λυτρώνει από τα μάγια και σώζει το αρσενικό, χωρίς
να διευκρινίζεται αν η μεταμόρφωσή θα διαρκέσει μερικές δεκαετίες αργότερα.
Στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες οι γυναίκες έχουν αναλάβει πολλούς ρόλους, χωρίς ελαφρυντικά αν δεν τους κάνουν όλους καλά
και με όλες τις ενοχές που αυτό συνεπάγεται. Στη συνείδησή μας ακόμα και η μητρότητα είναι συνυφασμένη με τη θυσία. Μητέρα είναι
αυτή που όταν υπάρχει στο τραπέζι ένα πιάτο λιγότερο από τα μέλη της οικογένειας, θα πει ότι δεν πεινάει. Αυτή είναι η φύση μας ή
έτσι έχουμε μάθει να λειτουργούμε;
επόμενες λέξεις: έκλεψε, αντρικός, ενοχές, αργότερα, τραπέζι

 

έκλεψε, αντρικός, ενοχές, αργότερα, τραπέζι

Σήμερα κάθεσαι στο τραπέζι με την παρέα της συνείδησής σου.
Κάθεστε αντίκρυ και για λίγο διστάζεις να την κοιτάξεις ...
Αργά αργά σηκώνεις το βλέμμα και την ατενίζεις κατάματα.
Σε κοιτάζει κι εκείνη εξεταστικά, παρατεταμένα, μα δε δείχνει να βρίσκει κάτι ιδιαίτερο, κρυφό ή εξαιρετικά ενοχοποιητικό και μειδιάζει ...
Έχεις ήδη κρίνει τον ευατό σου και μια ακόμη κριτική δε σ'ενοχλεί.
Όχι πως δεν έχεις κάποιες ενοχές, μα τις σκέφτηκες, τις μελέτησες. Στο τέλος τις αποδέχτηκες ως ατέλειες.
Οι τύψεις κι οι ενοχές, γένους θηλυκού καθώς είναι, βασανίζουν αποκλειστικά γυναίκες κι αφήνουν τον ανδρικό πληθυσμό αλώβητο.
~Μην κλέβεις τις αγωνίες αλλονών, οι δικές σου είναι υπεραρκετές για να σε βασανίζουν καιρό...~
Πολύ αργότερα σηκώνεσαι από το τραπέζι, λίγο πιο ανάλαφρη.

επόμενες λέξεις: σήμερα, ιδιαίτερο, κρυφό, αποδέχτηκες, καιρό

**Καλωσορίζω τους νέους,
σας καλησπερίζω όλους! Καλή βδομάδα!**

 

- Tα θέλεις ή να τα πετάξω; με ρώτησε σήμερα ο πατέρας μου, βγάζοντας μέσα από μια κούτα παλιά βιβλία Αγγλικών. Σήκωσα ένα,
το ξεφύλλησα πρόχειρα και θυμήθηκα τη Σαλλυ. Η Σάλλυ καταγόταν από την Αϊόβα (όταν πρόφερε τη λέξη γελούσαμε πάντα), όμως
παντρεύτηκε Έλληνα, εγκαταστάθηκε εδώ και για λίγο καιρό παρέδιδε μαθήματα Αγγλικών με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Όταν της παραπονέθηκα ότι είχα ήδη αρκετή μελέτη για το σπίτι από το σχολείο, μου εξήγησε ότι θα δουλεύουμε μόνο μαζί. Για με δικαιολογή-
σει στους γονείς μου, σημείωνε δίπλα στις ασκήσεις τη λέξη "προφορικά". Φοβήθηκα μήπως έτσι δε μάθω τίποτα αλλά με καθησύχασε
με το επιχείρημα ότι ένα μωρό δεν απομνημονεύει κανόνες γραμματικής και συντακτικού, μαθαίνει όμως να μιλάει άπταιστα. Σύντομα οι
συζητήσεις μας έγιναν πιο άνετες και ενδιαφέρουσες. Τα βαρετά κείμενα αντικαταστάθηκαν από δίσκους, που της έφερνα να μου
μεταφράζει τους στίχους, με τον όρο να μαθαίνω απ΄έξω το λεξιλόγιο.
Όταν έμεινε έγκυος, πήγαινα εγώ σπίτι της. Εκεί υπήρχε πάντα η γλυκιά ακαταστασία ενός πολύ δημιουργικού ανθρώπου. Πριν ξε-
κινήσουμε το μάθημα, σήκωνα το γάτο Κλαύδιο από την πολυθρόνα για να καθίσω κι εκείνη παραμέριζε βιαστικά πινέλα και μπογιές,
για να κάνει χώρο στο τραπέζι. Αυτό που είχε σπουδάσει ήταν Καλές Τέχνες και στη χώρα της εργαζόταν ως καθηγήτρια αλλά εδώ
δεν έβρισκε δουλειά. Έκανε εκθέσεις και είχε αναλάβει την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Παράλληλα ζωγράφιζε μοντέρνους
πίνακες, που έπιαναν όλο τον τοίχο κι εγώ δεν τους καταλάβαινα καθόλου.
- Είναι τεράστιοι γιατί εγώ είμαι κοντή, έλεγε γελώντας.
- Δεν σε ενοχλεί που οι άλλοι δεν τους καταλαβαίνουν; ρωτούσα.
- Καθόλου, απαντούσε. Οι άνθρωποι βλέπουν αυτό που θέλουν να δουν, εξωτερικεύοντας ότι κρυφό έχουν στην ψυχή και στο μυαλό
τους.
- Κι όταν τους παρεμηνεύουν και τους γελοιοποιούν, δεν έρχεσαι σε δύσκολη θέση; επέμενα.
- Αρχικά ναι, έλεγε. Σιγά σιγά έμαθα να αποδέχομαι αυτή τη συμπεριφορά ή να προσπερνώ σφυρίζοντας. Διαφορετικά "all in all is just
another brick in the wall".
Η Σάλλυ λοιπόν μου έχει μείνει αξέχαστη, γιατί ήταν αυθεντική. Τάραζε τα νερά χωρίς να τα θολώνει. Έδινε μαθήματα Αγγλικών και
ζωής προσφέροντας συναίσθημα και όχι άχρηστες συμβουλές, χωρίς καν να είναι δασκάλα.

Επόμενες λέξεις: καθησύχασε, βαρετά, παρεμηνεύουν, αυθεντική, άχρηστες

 

προηγούμενες λέξεις: καθησύχασε, βαρετά, παρερμηνεύουν, αυθεντική, άχρηστες

Μερικές φορές το μόνο που θέλεις είναι ν' ακούσεις τη σιωπή. Θέλεις να κάτσεις μόνος σου στο παγωμένο σου διαμέρισμα, να πιεις αργά και στωικά τον καυτό καφέ, να σκεφτείς... Να κοιτάς τους τοίχους απέναντι, να νιώθεις πολύ μικρός για να τους γκρεμίσεις, αλλά και πολύ μεγάλος για να περιορίζεσαι μέσα σ' αυτούς. Η ώρα έτσι δεν περνάει βαρετά. Ίσα ίσα που ενδόμυχα αυτό είναι που αναζητάς: λίγο περισσότερο χρόνο να αφιερώσεις σε σένα, να εντρυφήσεις στο είναι σου, να διανθίσεις το εγώ σου. Γιατί ήρθε η ώρα που συνειδητοποίησες πως έκανες και έδωσες πολλά στους άλλους, ευγενικά τα δέχτηκαν, αλλά τα κράτησαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ως μια διαφορετική προσέγγιση, όχι σαν κίνητρο. Κι ενώ εσύ αλλάζεις, αυτοί μένουν στάσιμοι και τώρα πια δεν ικανοποιούν τα νέα δεδομένα σου ούτε δύνανται να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Κοίτα... Το να δεσμεύεσαι ξανά και ξανά στη θέση ασφαλείας σου δε θα σε καθησυχάσει. Ίσως προσωρινά σε ανακουφίσει, αλλά ξέρεις κι εσύ πως δεν είναι η γαλήνη που σου έλειψε. Είτε παρερμήνευσες τα ίδια σου τα θέλω ή ομφαλοσκοπείς. Μα τι νόημα έχει να παραπλανάς τον εαυτό σου; Είναι οι αυθεντικές εμπειρίες και τα ανεξερεύνητα μέρη αυτά που για μια ακόμη φορά σε προκαλούν να προταχθείς στην πρώτη γραμμή. Κάθε νέα μέρα είναι μια ευκαιρία να αλλάξεις τη μετριότητα που υπέστεις στο χθες. Δεν υπάρχουν άνθρωποι αδιάφοροι, μέρη ανάξια επίσκεψης, ιδέες κούφιες, εμπειρίες άχρηστες. Πώς αυτά τα τέσσερα ουσιαστικά μέρη του λόγου θα γίνουν επίθετα, προσδιορίζοντας τη ζωή σου;!

Επόμενες λέξεις: μερικές, ξέρεις, περιορίζεσαι, ώρα, θέση

 

προηγούμενες λέξεις : μερικές,ξέρεις,περιορίζεσαι,ώρα,θέση

Πριν ταξιδέψεις με αεροπλάνο
κάνε στο μυαλό σου ένα πλάνο

Το παράθυρο αν σ΄αρέσει
διάλεξε από νωρίς τη θέση

Αν το ύψος σε τρομάζει και φοβάσαι
κλείνεις τα μάτια και κοιμάσαι

Αν η ζώνη σε περιορίζει
σκέψου ασφάλεια σου χαρίζει

Αν μερικές φορές καθυστερεί κι αργεί
γι αυτό υπάρχουν κι οι αεροσυνοδοί

Μα αν δεν περνάει η ώρα
κάνε κάτι όπως τώρα

Φτιάξε όμορφα στιχάκια
που να προκαλούν γελάκια

Γράψε,πες λέξεις που ξέρεις και γνωρίζεις
το μυαλό σου όμως μην παραζόρίζεις

 

Αν αναλογιστείς ότι οι λέξεις που χρησιμοποιείς δείχνουν τις σκέψεις σου, αν υποθέσω ότι εκφράζουν τα πραγματικά συναισθήματά σου, τότε μέσα στο μυαλό μου σχηματίζεται πεντακάθαρα η εικόνα σου.
Ίσως η καρδιά σου να μην έχει παράθυρα, ίσως τα μάτια μου να μην μπορούν να δουν στην ψυχή σου, τα λόγια σου όμως σίγουρα φτάνουν τη δική μου.
Η ομορφιά που διαθέτεις, το πνεύμα σου, επιδρούν στους άλλους γύρω σου. Θα μπορούσε να βγαίνει άπλετο φως από κει που δόθηκαν πολλά, με απλοχεριά. Θα μπορούσε η μοναδική ενέργειά σου να μαγνητίζει και να μαγεύει. Να χαρίζει, να πλουτίζει και να δίνει χαρά.
Απ' όλα τα ταλέντα σου προτίμησες να εξασκήσεις αυτό της κυνικότητας.
**Some people create their own storms, then get upset when it rains.**

Επόμενες λέξεις: υποθέσω, λόγια, φως, μπορούσε, ενέργεια

 

υποθέσω, λόγια, φως, μπορούσε, ενέργεια

Στο τέλος εκείνης της ημέρας ένιωθε πως η ενέργεια είχε στραγγίξει ολοκληρωτικά από μέσα του.
Αισθανόταν παράξενα κενός, μόνος, αλλά με μια απελευθερωτική έννοια.
Στάθηκε ακίνητος στη μέση του δωματίου, παρατηρώντας αντικείμενα, ενώ οι σκέψεις του πήγαιναν μπρος πίσω.
Άκουγε ξανά και ξανά τα λόγια ανθρώπων που πέρασαν ξυστά από τη ζωή του, χωρίς να κάνουν προσπάθεια να τον καταλάβουν και χωρίς ο ίδιος να τους δώσει τελικά και πολλά περιθώρια να τον πλησιάσουν.
Η αλήθεια ας υποθέσουμε πως βρίσκεται κάπου στη μέση. Δεν είναι πως ήταν αδιάφορος, δεν είναι πως δεν ήθελε να έχει φιλικό περίγυρο, ήταν που επιδίωκε αληθινές σχέσεις.
Αναζητούσε φως μέσα στις σκιές, πρόσμενε ενδιαφέρον, αληθινή έγνοια.
Δεν ήθελε και δεν μπορούσε πια να σπαταλιέται σε ατέρμονες, κούφιες συζητήσεις, κενές επαφές. Αδημονούσε να φτάσει τον στόχο, την ουσία.
Η ψυχή του βιαζόταν για όλα αυτά που αξίζουν πραγματικά στη ζωή.

<<Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση:
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για τον θρίαμβό τους.
Που δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.>>
Mario de Andrade​

επόμενες λέξεις: παράξενα, σκέψεις, ξανά, καταλάβουν, πλησιάσουν

 

παράξενα, σκέψεις, ξανά, καταλάβουν, πλησιάσουν

Είχα πάει στην τράπεζα για μια δουλίτσα που είχα (για να δώσω όχι για να πάρω ,αμέσως το μυαλό σας στο πονηρό, παράξενοι άνθρωποι που είσαστε!) όταν μπήκα κόσμος μέχρι έξω, νεύρα ένας κακός χαμός. Έπιασα μια γωνιά (για άδεια θέση στα καθίσματα ούτε συζήτηση) και περίμενα με το νούμερο στο χέρι.
Έκανα ότι δεν βλέπω την κυρία που φλέρταρε τις γόβες μου και άνοιξα το βιβλίο μου.
Στα αφτιά μου η φωνή του παππού μου
-Παιδί μου, μου έλεγε, όπου και να πας να έχεις πάντα μαζί σου ένα βιβλίο, θα είναι η συντροφιά σου, όταν περιμένεις στη στάση να έρθει το λεωφορείο, στον γιατρό για να έρθει η σειρά σου... Θα δεις πόσο γρήγορα περνάει η ώρα παρέα του.
Πάντα θα βάζεις μέσα ένα άδειο φύλλο , θα σημειώνεις πότε το πήρες στα χέρια σου από ποιόν και γιατί,τον αριθμό της σελίδας που σου άρεσε περισσότερο ή σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση.Θα διαβάζεις ένα με δύσκολες έννοιες και το επόμενο βιβλίο σου θα είναι ένα απαλό,χαλαρό.
Μετά από πέντε χρόνια θα ξαναδιαβάζεις ένα δυο βιβλία που σου άρεσαν τότε.
Θα δεις με άλλο μάτι έννοιες ή πως έχεις αλλάξει σκέψη στα χρόνια που πέρασαν.
Αν είσαι και απρόσεκτη σαν και μένα! θα βρίσκεις στις σελίδες του,
ένα ξεχασμένο εισιτήριο κανένα σποράκι από ντομάτα, ένα ξεραμένο πέταλο από γαρύφαλλο...
Λίγο οι σκέψεις στο χθες, λίγο το βιβλίο, πέρασε γρήγορα και ευχάριστα ο χρόνος της αναμονής μου.
Φεύγοντας πλησίασα διακριτικά την κυρία έριξα μια ματιά στις δικές της γόβες, (άντρες την πατήσατε ακούω τι λέει το στόμα σας) καστοράκι από τα λίγα!
Κατσούφιασα! οι γόβες της χάλια, τις είχε καταστρέψει από το τρίψιμο που τους είχε κάνει στην μοκέτα χωρίς να το καταλάβει, από τα νεύρα της.
Κοίταξα ψηλά τον ουρανό, έσκασα ένα φιλί και ένα μεγάλο ευχαριστώ στο παππού μου!
Έσωσε τις γόβες μου, και έμαθε σε μένα ν΄ αφήνω την σκέψη μου ελεύθερη να σεργιανίζει λουσμένη στο φως, του χθες, του σήμερα, του αύριο...

επόμενες λέξεις: σεργιανίζει,λίγα,σποράκι,από,αναμονή

 

προηγούμενες λέξεις: σεργιανίζει, λίγα, σποράκι. από, αναμονή

Στο μπαλκόνι μας το πίσω
λίγο πριν να το σκουπίσω
πάντα ρίχνω σποράκια και ψιχουλάκια
για να 'ρθουνε να φάνε τα πουλάκια

'Ετσι εκείνα τριγυρίζουν, σεργιανίζουν
με την παρουσία τους τον τόπο το γεμίζουν
Το μικρό μου από το παράθυρο όταν τα βλέπει
να βγει έξω αμέσως τρέχει

Με καλούδια γεμίζει την τσέπη
πριν προλάβει όμως να τα βγάλει
εκείνα έχουν φύγει πάλι
και το μικρό μου πέφτει σε λύπη μεγάλη

"Μάθε να κάνεις υπομονή
κι ύστερα από αναμονή
αυτό που θέλεις μπορεί να φανεί
κι αν αυτό με την πρώτη δεν συμβεί μη σου κακοφανεί

επόμενες λέξεις: πίσω, εκείνα, τόπο , μικρό, υπομονή

 

πίσω, εκείνα, τόπο, μικρό, υπομονή

Με το τέλος κάθε χρόνου γεμίζουμε με άγχος τον επόμενο "ο νέος χρόνος να μου φέρει..., να έχω..., να μου δώσει...".
Άλλος θέλει χαρά, άλλος ηρεμία όλοι όμως χρειαζόμαστε υγεία. Κάποιοι την έχουν και κάποιοι υπομονετικά την περιμένουν.
Άλλος ψάχνει αποδοχή κι άλλος αποζητά απόρριψη. Ναι! Απόρριψη! Ασυνήθιστη, αλλά ευχή κι αυτή.
Κάποιοι ικανοποιούνται με λίγα, μικρά και απλά. Εκείνα που τα θεωρούμε δεδομένα είναι και τα ωραιότερα. Λίγο χιόνι ξεκουράζει τα μάτια καλύπτοντας την ασχήμια ή αναδεικνύοντας την ομορφιά. Ανάλογα σε ποιον τόπο ζεις, τι βλέπεις απέναντι από το σπίτι σου, αν έχεις σπίτι και παράθυρο για να μπορείς να δεις πίσω από αυτό. Δεν μας προσελκύει μόνο το λευκό του χρώμα, αλλά και όλα τα άλλα που "πυροδοτούνται" στη σκέψη μας αντικρίζοντάς το. Ένα οικείο βλέμμα μοιάζει με το χιόνι, μας δίνει και μας δείχνει πολύ περισσότερα από το χρώμα της ίριδας. Ας το παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα την επόμενη φορά...
Καλή χρονιά! Λίγο μελαγχολικά, καθώς ανάμεσα σε άλλα δε μου φτάνουν οι δυο μου χιονονιφάδες...μα πού πέφτουν όλες οι υπόλοιπες;;;

επόμενες λέξεις: χρειαζόμαστε, δεδομένα, μπορείς, βλέμμα, περισσότερα

 

χρειαζόμαστε, δεδομένα, μπορείς, βλέμμα, περισσότερα

To 2014 μας άφησε κι έφυγε ... Περνάει τόσο γρήγορα ο καιρός.
Ο χρόνος όμως είναι αγέραστος, άπιαστος.
Στην πραγματικότητα εμείς είμαστε αυτοί που φεύγουμε. Αυτός είναι πάντα νέος, πάντα επίκαιρος και ζωηρός.
Την παραμονή κάθε νέας χρονιάς, αναρωτιέμαι πως θα συνηθίσω να γράφω τη διαφορετική χρονολογία, αναλογίζομαι αν πραγματικά είμαι έτοιμη για μεγάλες αλλαγές, ευελπιστώ να γελάσω λίγο περισσότερο και πιο πηγαία. Θέλω να ζήσω στιγμές ικανοποίησης, να δω μέσα στα μάτια των παιδιών μου χαρά κι αγάπη.
Ήρθε η στιγμή... 5, 4, 3, 2, 1 ... Χαμήλωσα το βλέμμα στη βασιλόπιττα κι ευχήθηκα, όχι να κερδίσω το φλουρί μα, να μπορέσω να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων τη νέα χρονιά. Φιλώντας τους αγαπημένους μου, σκέφτηκα πόσο πολύ τους αγαπώ, πόσο πολύ έχω ανάγκη να τους νιώθω γερούς και δυνατούς. Μέσα στο μυαλό μου, διάσπαρτες εικόνες, δεδομένες καταστάσεις, γεγονότα και στοιχεία...
Ένιωσα θλίψη ακόμη μια φορά για όσους χάθηκαν το '14. Τέτοια μέρα πέρισυ ήταν μαζί μας...
Χρειάζομαι, απαιτώ πολλά από τη ζωή;
Οι γιορτές μεγεθύνουν όσα κουβαλάμε μέσα μας, προβάλλουν τη μοναξιά και μας αφήνουν ακόμα πιο φτωχούς. Τα Χριστούγεννα πρέπει να τα έχουμε μέσα μας για να τα αισθανθούμε όπως πρέπει.
Εύχομαι για το νέο έτος καλύτερες ισορροπίες. Πολλή αγάπη, συμπόνοια, κατανόηση, περισσότερο χαμόγελο, φως...
Να έχουμε όλοι μας μια όμορφη χρονιά!!

επόμενες λέξεις: νέας, στιγμές, ζωή, όμορφη, χρονιά

 

Όμορφο είναι αυτό που όταν το κοιτάς, το εξετάζεις ώρα πολλή, το αναλύεις...
Δε χάνει ούτε σπιθαμή από την έλξη του επάνω σου. Νιώθεις απόλαυση μόνο και μόνο επειδή το παρατηρείς, τόσο που κυριολεκτικά απορροφά όλες τις αισθήσεις σου.
Έτσι... Τι πιο γοητευτικό από το νέο, το καινούργιο...
Διεκδικεί, απαιτεί όλη σου την προσοχή, αποζητά την πλήρη ενασχόλησή σου.
Η ζωή γίνεται συναρπαστική γιατί υπάρχει...
Η χρονιά αυτή υπόσχεται στιγμές μοναδικές, σπουδαίες ανακαλύψεις, εξαιρετικές αναμνήσεις.

επόμενες λέξεις: μόνο, τόσο, υπάρχει, υπόσχεται, αναμνήσεις

 

μόνο,τόσο,υπάρχει,υπόσχεται,αναμνήσεις

Μία ξεχασμένη,φθαρμένη βαλίτσα περίμενε υπομονετικά πολλά χρόνια τον κάτοχό της...μία βαλίτσα στοιχειωμένη από τον χρόνο,
γεμάτη αναμνήσεις από χαρούμενες,λυπημένες εικόνες μιας περασμένης τώρα πια ζωής.
Τα τρεμάμενα χέρια από συγκίνηση την αγγίζουν με λαχτάρα,αγάπη,νοσταλγία με την σκέψη ότι υπάρχει ακόμα,τα δάκρυα σαν φθινοπωρινές δροσοσταλίδες ζωγραφίζουν αυλάκια στην σκονισμένη επιφάνειά της,ο ήχος από τα σκουριασμένα κουμπώματα ακούγεται σαν μελωδία κάποιας άλλης εποχής.. το περιεχόμενό της μία αναδρομή σε υποσχέσεις,αναβολές,συναισθήματα ανάμεικτα.
Καθρεφτίζεται στον μικρό,σκαλισμένο με τριαντάφυλλα καθρέφτη που τόσο πολύ της είχε λείψει,νοιώθει ότι έχει περάσει μόνο μία στιγμή από τότε πού τον είχε αγγίξει...το αυλακωμένο όμως από ρυτίδες πρόσωπό της φανερώνει την πραγματικότητα των χρόνων που πήραν την νεανική της ομορφιά,τις χαϊδεύει με αγάπη,χαμογελάει και αγκαλιάζει το είδωλό της..έχει πολλά ακόμα να θυμηθεί, να αναπολήσει,να αισθανθεί..ο μικρός θησαυρός της ανήκει και τα πολύτιμα φυλαχτά της είναι όλη της η ζωή,η αγάπη της για την ζωή,για όλα όσα εκείνη επέλεξε,υπομένοντας,επιμένοντας!!!



επόμενες λέξεις : φθαρμένη,νοσταλγία,αναδρομή,ομορφιά,ανήκει


Εύχομαι χαρούμενη,ευτυχισμένη,αγαπημένη,αισιόδοξη,δημιουργική χρονιά κοντά μας!!!

 

Φθαρμένες ζωές, φθαρμένες ψυχές. Νοσταλγία άφθαρτη, οδυνηρή .Σε κάνει να ξαναζείς αυτό που υπήρξες, αυτό που δε θα υπάρξεις ποτέ ξανά.
Μπορείς όμως πάντα, να γίνεις κάτι καλύτερο.Να κάνεις κάτι καλύτερο.Ή και χειρότερο ίσως.Αν όμως δεν αλλάξεις τίποτα, τίποτα δε θα καλυτερεύσει.
Άσε λοιπόν την αναδρομή στο παρελθόν και κοίταξε μπροστά σου.Η ομορφιά της φύσης, η ομορφιά της ψυχής, η ομορφιά της ζωής.
Το μέλλον σου ανήκει.

επόμενες λέξεις: άφθαρτη, οδυνηρή,ύπαρξη, αλλαγή.

 

άφθαρτη,οδυνηρή,ύπαρξη,αλλαγή

Ο θόρυβος από το βιβλίο που έπεσε στο πάτωμα την ξύπνησε απότομα.
Ανακάθισε στον καναπέ που αποκοιμήθηκε το περασμένο βράδυ διαβάζοντας αγαπημένες ιστορίες,ανακάτεψε με τα χέρια της τα σγουρά μαλλιά της,έδεσε την ζώνη της μακριάς βελούδινης ρόμπας της και με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της πλησίασε και άνοιξε το παράθυρο,άπλωσε τα χέρια της στην δροσερή βροχή και ο παγωμένος αέρας αναζωογόνησε το ώριμο κορμί της.
'Ηταν μια μουντή,βροχερή μέρα,αλλά για εκείνη μια ξεχωριστή,υπέροχη,φωτεινή μέρα και δεν θα άφηνε κανέναν και τίποτα να την χαλάσει...ήταν τα γενέθλιά της!!!
Η αλλαγή στην ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη,η αύρα της σκορπούσε ζεστασιά,σιγοτραγουδούσε αγαπημένους ρυθμούς στριφογυρίζοντας στο γεμάτο θαλπωρή δωμάτιό της.Μια αέρινη ύπαρξη θα μπορούσε να την φανταστεί κάποιος εκείνη την στιγμή,το πινέλο της φαντασίας να την χρωματίσει με μαγικά χρώματα.
Το αναμμένο τζάκι την καλούσε κοντά της και οι χρυσοκόκκινες σπίθες σαν μικρές χορεύτριες την ακολουθούσαν στον χορό της.Καθισμένη στο χαλί τα χέρια της αγκαλιάζουν το φλιτζάνι με τον ζεστό καφέ χωρίς να λείπει το χαμόγελό της.
Ανοίγει το άλμπουμ με τους σκαλιστούς φιλντισένιους λευκούς κύκνους που περιέχει φωτογραφίες γενεθλίων της περασμένων χρόνων...είναι μια αγαπημένη συνήθεια της σημαντικότερης μέρας της ζωής της.
Έτσι και φέτος,μια καινούργια φωτογραφία θα προστεθεί,για εκείνη όμως δεν είναι μια <<οδυνηρή>>στιγμή όπως μπορεί να νοιώθουν πολλοί,αλλά αναδεικνύεται η υπεροχή της άφθαρτης ψυχής της όπου μεγαλώνοντας ένα χρόνο ωριμάζει από εμπειρίες,γεγονότα,καταστάσεις ζωής που σηματοδοτούν την πορεία της.
Με τις όμορφες αυτές αναπολήσεις δεν καταλαβαίνει τον χρόνο που τρέχει και όταν το διαπιστώνει σηκώνεται βιαστικά,πρέπει να ετοιμαστεί,θα γιορτάσει τα γενέθλιά της με αγαπημένους φίλους.
Απέναντι από τον καθρέφτη διορθώνει το χαριτωμένο τσουλουφάκι που πέφτει ανέμελα στο μέτωπό της,κοιτάζει το είδωλό της και αναστενάζει ευτυχισμένη.
Η πόρτα κλείνει πίσω της,το τζάκι καίει ακόμα,η βροχή με τον αέρα χορεύουν στον δικό τους ρυθμό και το άρωμά της αφήνει να διαχέεται η παρουσία της στο ζεστό,ρομαντικό δωμάτιο χαμογελώντας,χορεύοντας,τραγουδώντας!!!




επόμενες λέξεις : διάχυτη,σπίθες,υπεροχή,πορεία,είδωλο

 

διάχυτη,σπίθες,υπεροχή,πορεία,είδωλο

Καθόταν ώρα πολλή και κοίταζε το είδωλό του στον καθρέπτη.
Στην πραγματικότητα, είχε χαθεί σε σκέψεις και οι αντανακλάσεις του φωτός στα χαρακτηριστικά του,
τον βύθιζαν ακόμη περισσότερο.
Ξαφνικά μια αστραπή έσκισε τον σκοτεινό ουρανό και η ματιά του ξέφυγε από την προηγούμενη πορεία της.
Άλλη μια αστραπή... Κι ακόμη μία...
Ο θόρυβος των κεραυνών ταίριαξε απρόσμενα με τη μουσική που άκουγε και ένιωσε μια παράξενη ταραχή βαθιά μέσα του.
Άνοιξε την μπαλκονόπορτα για να δει, να μυρίσει τη βροχή που έπεφτε κι όλο δυνάμωνε.
Διάχυτη στην ατμόσφαιρα η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος και κάτι απροσδιόριστου...
Ηλεκτρισμός, εκρηκτική πίεση.
Μια ανάμνηση σαν σπίθα, τρεμόπαιξε στο σκοτισμένο του μυαλό. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί και σύντομα όλα μπήκαν σε μια σειρά.
Η υπεροχή βρίσκεται στην προοπτική, στο αληθινό συναίσθημα και στον τρόπο που θέτεις τις προτεραιτότητες.

επόμενες λέξεις: χαθεί, σκέψεις, αντανακλάσεις, σειρά, αληθινό

 

χαθεί,σκέψεις,αντανακλάσεις,σειρά,αληθινό

Ο νεαρός άντρας καθισμένος στο παλιό ξύλινο παγκάκι,απορροφημένος από την μοναδική ομορφιά του ολόγιομου φεγγαριού,έχει χαθεί σε σκέψεις ταξιδεύοντας στα μυστικά της καρδιάς του,στα μυστικά εκείνα που άλλαξαν την ζωή του.'Εχει μία ήρεμη,μελαγχολική γλυκύτητα αυτή η βραδιά...σφίγγει τα χείλη του με νευρικότητα τόσο που ματώνουν,ενώ περιεργάζεται το μενταγιόν που εδώ και ώρα φωλιάζει στις παλάμες του.
Σηκώνεται και με αργά βήματα προχωράει στην λουσμένη από φως ακρογιαλιά,το φεγγάρι όμως δεν είναι σύμμαχός του την αποψινή βραδιά,αναμνήσεις τον συνεπαίρνουν που γίνονται παιχνίδια του μυαλού,αναμνήσεις που άλλοτε ζεσταίνουν την καρδιά του και άλλοτε την κάνουν να χτυπά τόσο δυνατά που νομίζει ότι θα σπάσει,σαν καμωμένη από εύθραυστο γυαλί.
Η σκέψη του τρέχει σε αξίες,ιδανικά,αισθήματα,ότι ονειρευόταν...μοιάζει σαν μουσικός παράδεισος που στις νότες του
αφήνει τα πατήματά του,μια σειρά από νότες που σιγά-σιγά χάνουν τον μελωδικό σκοπό τους.
'Ηθελε,μπορούσε,αλλά δεν τόλμησε...φοβήθηκε,αρνήθηκε να ακολουθήσει τα όνειρά του,όλα όσα θα τον έκαναν ευτυχισμένο.Ο ψυχρός ακροατής και εκτελεστής των επιλογών τρίτων...η ψυχή του τώρα παγιδευμένη στο σώμα ανίκανη να πετάξει,εγκλωβισμένη σε μία αιθέρια φυλακή,μία ψυχή που έπαιρνε ζωή από το γέλιο,την χαρά,την ευτυχία,την αγάπη,μία ψυχή τώρα πια χαμένη στα πιο σκοτεινά μονοπάτια.
Φωνές στοιχειώνουν το μυαλό του και σαν Ερινύες τον προκαλούν,τον περιγελούν,τον τιμωρούν...και τώρα έχει απομείνει ένα μενταγιόν να θυμίζει σκιές που δεν θα πάψουν να τον κυνηγούν,να αντανακλά τις φθαρμένες πτυχές
μιας αληθινής αγάπης.
'Επιασε ψύχρα,το φεγγάρι σε λίγο θα αγγίξει την θάλασσα και θα χαθεί στην αγκαλιά της παιχνιδίζοντας μαζί της δημιουργώντας οπτασίες που παίρνουν μορφή.
Η φιγούρα του άντρα μακραίνει,τα βήματά του αργά,τα μάτια του υγρά...τα χέρια του κρατούν τρυφερά τον μικρό του θησαυρό...έναν μικρό χειροπιαστό θησαυρό,ένα άπιαστο όνειρο ζωής!!!



επόμενες λέξεις : γλυκύτητα,ιδανικά,ζωή,αγκαλιά,αργά

 

"... Mήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει,
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια με αύριο να μη μοιάζει."
Απαισιοδοξία, ρεαλισμός ή ανάγκη για επαναπροσδιορισμό; Συχνά οι άνθρωποι αναζητούμε την ασφάλεια για να μπορέσουμε να
λειτουργήσουμε ή να νιώσουμε αποδεκτοί και αμέσως μετά ψάχνουμε τρόπους για να αλλάξουμε τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Βάζουμε στόχους, αγωνιζόμαστε να τους υλοποιήσουμε αλλά, όταν παρέλθει το διάστημα της επιβεβαίωσης, ανακαλύπτουμε
ασφυκτικές αγκαλιές και (χρυσά) κλουβιά. Όμως η πραγματικότητα δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι ο τρόπος που ο καθένας
αντιλαμβάνεται τη ζωή του, είναι ό,τι υπάρχει μέσα στο κεφάλι μας και τα συναισθήματα που δημιουργούνται μια συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι τόσο υποκειμενική όσο μια ταινία, που κάποιοι παρακολουθούν με ενδιαφέρον, άλλοι βαριεστημένα από ανάγκη ενώ άλλοι δεν
την απολαμβάνουν είτε γιατί δεν είναι αυτό που περίμεναν είτε γιατί νιώθουν ότι την έχουν ξαναδεί.
Αυτό που περιγράφεται ως"χθεσινά" και "βαρετά" είναι όλα όσα κυλούν αργά, χωρίς ιδανικά, χωρίς αγάπη για τον εαυτό μας και τους
άλλους, χωρίς ενδιαφέρον, χωρίς χαρά. Ακόμα και η πιο μονότονη, καταναγκαστική δουλειά μπορεί να αποκτήσει όποιο νόημα εμείς
της δώσουμε, τη γλυκύτητα από το σκοπό που εμείς θα βρούμε. Τόσο τα κάγκελα όσο και η πόρτα του κλουβιού βρίσκονται μέσα μας.
Το ίδιο και η επιλογή αν θα παραμείνουμε μέσα σε αυτό ή αν θα αναζητήσουμε ένα άλλο, λίγο περισσότερο ευρύχωρο.

Επόμενες λέξεις: ασφάλεια, στόχους, ενδιαφέρον, συναισθήματα, υποκειμενική