Ποιήματα για το Farmerama

Ζωή σαν Πικ Νικ Αυγούστου

Με ευγένεια το ζήτησε,η φίλη μου Ελένη,
να γράψω ένα ποίημα,χαρά για να της φέρει.

Τους μήνες που περάσανε,δεν μπόρεσα να γράψω,
λίγα στιχάκια,μα καλά,χαρά για να παράξω.

Μα τώρα μου’ρθε έμπνευση,μεγάλη ευαισθησία,
κι αν γράψω ανακρίβεια,’’ποιητική αδεία’’.

Και τώρα για το δρώμενο,να πούμε λίγα λόγια,
που ήταν κάπως εύκολο,κι είχε ωραία δώρα.

Πολλές οι σούπερ οι τροφές,καλή η φασολιά μας,
τα σούπερ τα λιπάσματα,τ’αστέρια στην ’’ποδιά’’ μας.

Υπάρχουν σίγουρα πολλοί,που δεν έχουν τελειώσει,
μα να ριχτούνε στη δουλειά,και’’ο Θεός θα δώσει’’.

Και τα μικρά επίπεδα θα βγούνε κερδισμένα,
μαρούλια αν πουλήσουνε,δεν έμεινε κανένα.

Καρότα αν θα σπείρουνε,στη Λαική να πάνε,
κι εκεί να τα πουλήσουνε,που όλο τα ζητάνε.

Εκτρέφτε κότες στρουμπουλές,πάρτε το λίπασμά τους,
και φέρτε το στη Λαική,και πάρτε τα λεφτά τους.

Ανάλογα στη Φάρμα του,καθένας τι ζητάει,
άλλος μαζεύει τάλιρα,μαρούλια σαν πουλάει.

Άλλος ζητάει άνοδο,και πόντους εμπειρίας,
κιόλα τα διακοσμητικά,βάζει μετά μανίας.

Άλλος ζητά την Φασολιά,πάντα να την κερδίζει,
να χαίρεται,και να γελά, και να πανηγυρίζει.

Εγώ ζητώ μανιωδώς,όλα τα παραπάνω,
μα επιδρά η λογική και δεν το παρακάνω.

Έτσι κοιτάω να πουλώ,απ’τα αποθέματά μου,
εκείνα που’χω πιο πολλά,και ’’πιάνω’’τα λεφτά μου.

Και σίγουρα την Φασολιά,θα την εσυμπληρώσω,
αφού στην Φάρμα μου πολλές,ώρες θα χαλαρώσω.

Γιατί γι’αυτό το παίζουμε,της Φάρμας το παιχνίδι,
για να περνάμε ευχάριστα,το άγχος να μας φύγει.

Και τέλος μία συμβουλή,σ’όλους τους συναγρότες,
καθόλου μην τσακόνεστε,μην κάνετε σαν ’’κότες’’.

Που όλες το ίδιο θέλουνε,στο ίδιο το ’’ κοτέτσι’’,
και όλο κακαρίζουνε,αλλά,το κάνουν,’’έτσι’’.

 

σας παραθετω μια δικη μου παραλλαγη του τραγουδιου "νυχτα παρτι",τους στιχους του οποιου εχω προσαρμοσει στο αυριανο δρωμενο.​

να παρω θελω τη φασολια
αυτην και αλλα επαθλα πολλα
τις 3 μπανανες μου αρεσει να μασω
το βαρος που εχουν αξιζουν σε χρυσο

αποψε η νυχτα ειναι σκοτεινη
<<κερασμα ή φαρσα;>> ρωταει μια φωνη
τι ν’απαντησω; δεν ξερω ειλικρινα
μεγαλη η νυχτα προβλεπεται ξανα

νυχτες τρομου και πώς να κοιμηθω ;
μακαβριες σκεψεις κλυδωνιζουν το μυαλο
νυχτες αγρυπνες φαντασματα σωρο
γλυκοτρομαρες παραγω στο λεπτο

τριγυρω ομιχλη και καταχνια
ρακουν κι αραχνες κοιμουνται στα παχνια
κι εγω με γουστο τα παντα διακοσμω
να σπασω θελω τον γορδιο δεσμο

αυτος μ’ενωνει με ολα αυτα
μα θα ξεφυγω μια νυχτα στα κλεφτα
τα δρωμενα ολα δε θα’χω τη μανια
να τα τελειωνω,ειναι μια τυρρανια

νυχτες τρομου και πώς να κοιμηθω;
μακαβριες σκεψεις κλυδωνιζουν το μυαλο
νυχτες αγρυπνες φαντασματα σωρο
γλυκοτρομαρες παραγω στο λεπτο
​

 

Η τέλεια εικόνα

Ένα δρώμενο στη φάρμα κυκλοφορεί
μικρούς,μεγαλούς αγρότες ταλαιπωρεί
την Κάλλα τρέχουν να μαζέψουν
σπέρνουν,θερίζουν στο τέλος θα χαζέψουν

Το δρώμενο δεν θα κρατήσει για πολύ
και κάθε αγρότης ονειροπολεί
να βγάλει εις πέρας την αποστολή
και ό,τι μέσο έχει, το εξαντλεί

Την κίτρινη Κάλλα όταν μαζέψει
τρέχει ευθείς να αποθηκέψει
και σαν αντάλαγμα θα πάρει
την τέλεια εικόνα και θα καλμάρει

Οι δροσοσταλίδες βγαίνουνε με το στανιό
ασημένιο χαρτί δεν βλέπω και αγωνιώ
το δρώμενο δεν βλέπω να τελειώσω
με το εαυτό μου στο τέλος θα θυμώσω

Παρόλα αυτά,πέρασα πολύ καλά
είχα την φάρμα μου να μοσχοβολά
μια εμπειρία ακόμη γράφτηκε
μια ευκαιρία που δεν χάθηκε
​

 

Ένα παιχνίδι αγάπησα,επάνω απ’ όλα τ΄άλλα,
κι έφιαξα την φάρμα μου,στ’όμορφο Φαρμεράμα.

Δυσκόλεψε όμως πολύ,έγινε για ’’σαίνια’’.
εφιάξανε τα δρώμενα,να ’’βγαίνουν’’ με φιορίνια.

Για πέντε χρόνια παίζω εγώ,πολύ διασκεδάζω,
μ’αγρίεψαν τα πράγματα,κι αρχίζω να διστάζω.

Εγώ ακόμα με δουλειά,πολύ,τα καταφέρνω,
χωρίς φιορίνια, φασολιά,στην φάρμα μου να φέρνω.

Δεν ξέρω αν βαλθήκανε,να μας ξεπαραδιάσουν,
καλάθια ν’αγοράζουμε,άμα μας καλοπιάσουν.

Μόνο λεφτά για βοηθούς,εγώ θα διαθέτω,
σε σταύλους και μυστήρια,δεν θα ξαναμετέχω.

Δεν λέω μόνο τ’άσχημα μα τα καλά παινεύω,
δώσ’μου ένα εύκολο event,φυτά για να φυτεύω.

Μία ελπίδα έχουμε όλοι εμείς στη φάρμα,
τα δρώμενα να γίνουνε,πιο εύκολα για πάντα.

 

παραλλαγη του τραγουδιου <<πετραδακι-πετραδακι>> προσαρμοσμενο στο δρωμενο <<μαθε και προοδευσε>>:

χαλικακι χαλικακι
για τα σενα το ’στρωσα
της αγαπης μονοπατι
και χωραφια οργωσα

κολοκυθες, μελιτζανες,
ντοματουλες, λαχανα
ευκαιρια να μορφωσω
τα παιδια δε θα ’χανα

τα ανημπορα κοριτσια
αδικουνται παντοτε
με το φαρμεραμα ως μεσον
θα σπουδασουν καποτε

πλουσιοι και φτωχοι αγροτες
θα συνδραμουν στον σκοπό
τα κοριτσια ολου του κοσμου
να πηγαινουν στο σχολειό​

 

''Μάθε και προόδευσε''
Αγρότες και αγρότισσες και συμβαίνει πάλι
η φάρμα είναι ανάστατη και μύνημα εστάλη
''μάθε και προόδευσε'' είναι αυτό το δρώμενο
όλη μάζι το παίζουμε και πάμε για επόμενο

Για φιλανθρωπικό σκοπό το δρώμενο ετούτο
καθένας με την κρίση του και δεν υποχρεούτο
κάθε κορίτσι θα'πρεπε μια μόρφωση να έχει
κάποιο σχολείο ασφάλη κάποιος να του παρέχει

Γι΄αυτό λοιπόν απ'την αρχή χωράφια ας φτιάξουμε
ντοματούλες,λαχανάκια,χαλικάκια θα εισπράξουμε
δεν είναι εύκολο πολύ,το δρομάκι να ανοίξεις
θέλει ξενύχτι,υπομονή,μπορεί και να βογκήξεις

Ο σκοπός του όμως ιερός,γιατί σχολείο ανοίγει
και κάθε κορίτσι μέσα εκεί,με γνώσεις το τυλίγει
όλοι μαζί ας συνδράμουμε στην έκβαση ετούτη
γιατί μπορείς έτσι απλά,δεν θέλει δα και πλούτη​

 

Ήρθε η Άνοιξη.

Απανωτά είναι τα event,που βάζει η Εταιρεία,
για τα μικρά επίπεδα,είναι μια ευκαιρία.

Να βγάλουν πόντους και λεφτά,κι έτσι να προχωρήσουν,
ν'ανέβουν και αυτά ψηλά,να μην αποθαρρήσουν.

Για τ'άλλα τα επίπεδα,(τα πιο μεγάλα λέω),
''τόνωση ενδιαφέροντος'',αν δούνε κάτι νέο.

Το θέμα μας εδώ παιδιά,είναι η δυσκολία,
και με το νέο το event,βρίσκω την ευκαιρία.

Πολλά τ'αναδυόμενα,θέλω εγώ να γράψω,
πάλι το σούπερ λίπασμα,που μάζεψα θα κλάψω;

Ανθοφορία είναι αυτή,πρέπει να την τιμήσεις,
να τρέξεις στα χωράφια σου,να σπείρεις,να θερίσεις.

Βγάλτε απ' τα χωράφια σας,φίλτρα για τα βλαστάρια,
και τρέχτε εις τους μύλους σας,και φιάξτε ''στραπατσάδα''.

Πάλι στα αναδυόμενα,γυρνάω εγώ το θέμα,
ζητά πολλά,πάρα πολλά,κι αυτό δεν είναι ψέμα.

Κι εντάξει,εγώ άνεργος,ίσως τα καταφέρω,
οι άλλοι που έχουνε δουλειές,πως θα τους βγει δεν ξέρω.

Μάλλον με σούπερ λίπασμα,χωράφια θα ψεκάζουν,
και ίσως και στις Κερασιές,,τούρμπο αυτοί να βάζουν.

Μπήκαν και νέα στο Νησί,φυτά,μα και δεντράκια,
προστέθηκε κι ένα γλυκό,Κοάλα στα ζωάκια.

Όσοι μπανάνες είχανε,κι όλα τα ξεκλειδώσαν,
''χαράς τα Ευαγγέλια'',πόντους πολλούς τους δώσαν.

Οι άλλοι,οι μικρότεροι,υπομονή να κάνουν,
όσες με κόπο μάζεψαν,με μιας μην τις ξεκάνουν.

Πολλά ήταν τα λόγια μου,πάω να ξεκινήσω,
Κρόκο και Κρίνο φύτευσα,και πάω να θερίσω.

 

Πεπονοφρενίτιδα.

Πεπόνια ήρθανε πολλά,στης φάρμας τα χωράφια,
πολύχρωμα,διάφορα,μας βγάζουνε τα μάτια.

Μαύρα,λευκά και κίτρινα,και άλλα με λωρίδες,
τετράγωνα και στρογγυλά,τρέφε εσύ ελπίδες.

Να κάνεις υπολογισμούς,να σπάσει το μυαλό σου,
αλλά εσύ συνέχισε,γιατί είναι για καλό σου.

Πρώτη η γραμμή της φασολιάς,πρώτα και τ'άλλα δώρα,
σπέρνε εσύ και θέριζε,μη στέκεσαι,προχώρα.

Φύτεψε μελοπέπονο,φύτεψε κιτρινάκι,
για να σου βγει παράξενο,δρακονοπεπονάκι.

Δεν θέλει λόγια,μα δουλειά,σήκωσε τα μανίκια,
ακόμα κι αν εβράδυασε,να είσαι εσύ ''στην τσίτα''.

Καλούδια απ' την ''βασίλισσα'',έχετε εσείς πληθώρα,
πότε θα τα ξοδέψετε:τώρα είναι η ώρα.

Λιπασματάκια της Ζωζώς,και τσάντι,και νεράκι,
μαζί με σούπερ λίπασμα,νάτο το πεπονάκι.

Λογάριασε και φύτεψε,μην είν' παραπανίσια,
βάλε απ' όλα τα φυτά,να έρθουνε ''στα ίσια''.

Παραπονιούνται μερικοί,πως δρώμενα δεν βγάζουν,
γκρινιάζουνε συνέχεια,μα και'' μυαλό δεν βάζουν''.

Να ξέρουν πως το δρώμενο,για νάβγει μ'ευκολία,
ώρες να διαθέσουνε,να παίζουν με ''μανία''.

Αντί γι'αυτό γκρινιάζουνε,''40 επίπεδο είμαι'',
λες και εμείς τα ''βγάζαμε'',στο άψε_σβήσε,φίλε.

Λάθη αν κάνεις μια και δυο,σίγουρα συγχωρούνται,
ψάχνε για το καλύτερο,κι όλα καλά θα 'ρθούνε.

Άκου και κάνα ''γέροντα'',όλο και κάτι ξέρει,
έτσι χαρές στη φάρμα σου,πολλές αυτός θα φέρει.

Να είσαι πιο επιμελής,να σπέρνεις,να θερίζεις,
κι όλα θα πάνε μια χαρά,και θα πανηγυρίζεις.

Πεπόνια εδώ,πεπόνια εκεί,πεπόνια παραπέρα,
πεπόνια μαύρα,κίτρινα,επέρασε μια μέρα.

Δεύτερη μέρα σήμερα,στη μέση έχω πάει,
φύτεψα μελοπέπονα,η ώρα μου περνάει.

Αυτά είχα να πω λοιπόν,και τρέχω να θερίσω,
πεπόνια εγώ διάφορα,μην αδιαφορήσω.

 

Καλημέρα από το αγρόκτημα του φαρμεραμα!!
Με του πρωινού πετεινού το κακάρισμα,
αρχίζουν όλες οι δουλειές της φάρμας χωρίς τελειωμό,
και όλοι διασκεδάζουν χωρίς κανένα προβληματισμό.
Πάνω στο τρακτέρ καθώς πας προς την πόλη,
ενδιαφέρεσαι να επισκεφτείς τα κτήρια με βιασύνη,
για να αγοράσεις ή να πουλήσεις ή και να παραδώσεις τα φυτά, τους καρπούς, τα ζώα και τα προϊόντα σου (που έχεις θερίσει)
και να καμαρώνουν όλοι τον εαυτό σου.
Όταν ανεβαίνεις επίπεδα με την πάροδο των καιρών,
αποκτάς μια γιγάντια σειρά γνώσεων
και ταυτόχρονα συνειδητοποιείς
ότι καθημερινά συνεχίζεις
ακατάπαυστα να διασκεδάζεις !!

 

Γεια θα πω σε όλους τους παίκτες του φαρμεράμα
που ξυπνάνε πρωί το χάραμα.

Το βασικό χωράφι κοιτάς
καθημερινά τον σγουρομάλλη συναντάς.

Στο ξέφωτο δάσος το''δέντρο της Σοφίας'' αστέρια βάζεις
στον λουλουδότοπο, τα αντικείμενα μην ξεχάσεις.

Το άγριο λιβάδι τα ζώα που ταΐζεις,
επίσης και τα φυτά που ποτίζεις.

Στα δέντρα οι καρποί
είναι νόστιμοι πολλοί.

Το bahamarama μην ξεχνάς
την φάρμα σου να αγαπάς!

Ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετήσω
λέω τώρα να κοιμηθώ και την επόμενη(ημέρα)να ξυπνήσω.

 

Γενικά περί Ανέμων και Υδάτων...

Τα πάνω κάτω ήρθανε,στης φάρμας τα χωράφια,
τελειώσαν όλα τα φυτά,που είχαμε στα ράφια.

Ότι ήταν αζήτητο,τώρα μοσχοπουλιέται,
με όλο νέες αποστολές,ο αγρότης μην βαριέται.

Τι προιόντα,τι φυτά,τώρα εσύ να βάλεις,
αφού έχεις και δρώμενα,δυο και τρία να βγάλεις.

Για τα μικρά επίπεδα,καλά,θα βγάλουν χρήμα,
για τους μεγάλους,τους τρανούς,νομίζω είναι κρίμα.

Μετά από χρόνια,από καιρό,να αναγκαστούν να φτιάξουν,
γάλα,μαλλί,ή και τυρί,και μέλι να παράξουν.

Μετά με τα μυστήρια,είναι μεγάλο θέμα,
μας ''πήξαν'',μας ταράξανε,κι αυτό δεν είναι ψέμα.

Που να χωρέσουν όλα αυτά,τα ζώα μέσ' την φάρμα,
κι άμα πεις για το νησί,χειρότερο το πράμα.

Μα θέλω νά'μαι αληθινός,και δίκαια να κρίνω,
υπήρξαν και δυο δρώμενα,που στην καρδιά τα κρύβω.

Που δώσαν δώρα και χαρά,σε όλους τους αγρότες,
θ΄άθελα να'τανε διπλά,όπως ''πάνε οι Χιώτες.''

Παιχνίδι που αγάπησα πολύ το Φαρμεράμα,
μα ξέφυγαν τα πράγματα,θα πέσει πολύ κλάμα.

Θα έρθει μία εποχή,θα φτάσει μία ώρα,
που τίποτα το δωρεάν,δεν θά'ναι μεσ΄την ''χώρα''.

Ένα απλό ''παρακαλώ'',θα θέσω με την μία,
''Μπάστα'' και λίγο μιά φορά,αγαπητή Εταιρεία.

Δύο και τρία τη φορά,τα δρώμενα να ''τρέχουν'',
ούτε ηρεμία ή χαρά,σ'αγρότες δεν παρέχουν.

Αναπολώ και σκέφτομαι,πριν πέντε-έξι χρόνια,
το τι καλά που πέρναγα,φυτεύοντας ''πεπόνια''.

Μα αρκετά είπα σήμερα,θα έρθω σε δυο μήνες,
τώρα προέκυψε δουλειά,να φτιάξω τρεις σωλήνες.

 

Περί Ανέμων και Υδάτων...(με Πανσέληνο)

Τι είναι αυτά τα πράγματα;Εδώ θα τρελαθούμε,
τέσσερα-πέντε δρώμενα,όλα μαζί να μπούνε.

Δεν ξέρω που αποσκοπεί μ'αυτό η Εταιρεία,
καλάθια ν'αγοράσουμε,πολλά και με μανία;

Αυτοί που τα αγόραζαν,πάντα θα τα πληρώνουν,
οι άλλοι,οι φτωχότεροι,''χέρια ψηλά σηκώνουν''.

Πρέπει να ηρεμήσουμε,χαράζοντας πορεία,
δρώμενο να διαλέγουμε,και τ'άλλα ''με υγεία''.

Όποιος ασχοληθεί πολύ,όλα θα τα προλάβει,
μ'ανταμοιβές θα καρπωθεί,δώρα πολλά θα λάβει.

Θα ξεκινήσω και θα δω,το που θα καταλήξω,
τα δρώμενα άμα θα βγουν,όλους θα καταπλήξω.

ΥΓ.

Ελπίζω στή συγχώρεση,αν κάπου είμαι λάθος,
γιατί πολύ δεν σκέφτομαι,και γράφω και με πάθος.

 

Επιστροφή στη Φάρμα.

Δεν έλειψα,δα και πολύ,
μόνο για δέκα μήνες,
την Φάρμα όταν αντίκρισα,
ξυπνήσανε οι μνήμες.

Μα κι αν,είχα να μπω καιρό,
σαν μόλις χθες ήταν θαρρώ,
που πάλι ξενυχτούσα...
Να βγουν τα δρώμενα καλά,
με δέντρα,ζώα και φυτά,
αχ! πως καρδιοχτυπούσα.

Αλλάξανε όμως πολλά,
όχι προς την καλή μεριά,
-στο φόρουμ το διαβάζω-...
Δύσκολα ζώα και καρποί,
άφαντοι απ' τη λαική,
το δρώμενο δεν βγάζω.

Μα ήρθα πάλι,προσπαθώ,
θα το παλέψω,όπως μπορώ,
σίγουρα,έμεινα πίσω...
Όμως αγάπη είναι αυτή,
η Φάρμα με παρηγορεί,
δεν θα την παρατήσω.

 

Ελειψες απο το φορουμ ποιητη...

 

καλή μου φαρμεράμα μου, μην είσαι πτωχευμένη,
κι ειν’ τα κουπάνια άφαντα, κι οι βοηθοί χαμένοι???
μήπως η κρίση σ’ άγγιξε , κι εσέ μαζί με μένα
και από παγόνι πλουμιστό δε μου’μεινε κανένα???
τι το ‘θελα να εμφανιστώ κι εγώ στους τρεις χιλιάδες
κι απόμειναν στ’ αμπάρια μου μονάχα αρακάδες…
χωρίς τα χορτοτάλιρα, για πες μου πως θα ζήσω (σμιφ)
μα φυσικά αστειεύομαι! απ’ την αρχή θ’ αρχίσω!
και θα πουλήσω για αρχή ένα σκασμό αρκούδες!
κι άμα δε βρω αγοραστή, από φελλόδρυ φλούδες.
κι αμα τις φλούδες δε μπορώ ούτε κι αυτές να δώσω
τότε στις εκτροφούλες μου θα πρέπει να ενδώσω…
θ’ αναγκαστώ, βαριά καρδιά, να δώσω παπαγάλο,
απ’ τον καλό, τον ποιητή, αφού δεν έχω άλλο…
μα , για σταθείτε ρε παιδιά , να το σκεφτώ λιγάκι…
βρε δεν πουλάω τίποτα! ας μείνω μπατιράκι!!!!

αφιερωμένο στον/στην gtrullis

gtrullis είσαι η μούσα μου! ( ή μούσος μου, δεν ξέρω)
κι απ’ την πολλή την έμπνευση αρχίζω κι υποφέρω…
σου αφιερώνω αυτοστιγμή, αυτό εδώ το ποίημα.
διάβασε το, μην αργείς, να’ σαι το πρώτο θύμα!
( της ανάγνωσή του! χαχαχα!!!)

συγχώνευση απο διπλοποστάρισμα

 

jojogr παλιόφιλε,
άξια αυτά που γράφεις,
με σκέψη,με συναίσθηση,
το ποίμα σου υπογράφεις.

Νομίζω,δε στερείσαι εσύ,
άξια και σωστή γραφή,
κι εύστοχες αναλύσεις...
Θα επισημάνω και θα πω,
πως λες τον λόγο τον σωστό,
σ' αυτές τις διηγήσεις.

Για τα κουπόνια,συμφωνώ,
σε όλους μας είναι γνωστό,
πως άφαντα έχουν γίνει...
Εκτός το δρώμενο αυτό,
το δρώμενο τ' αυριανό,
που λίγα όμως δίνει.

Και για τα λόγια,τα καλά,
τις αφιερώσεις και λοιπά,
πολλές ευχαριστίες...
Δεν είμαι δά και ποιητής,
άνεργος είμαι σοβατζής,
ίσως,μ' ευαισθησίες.

ΥΣ (αφορά τα άβαταρ)

Και φύλαγε,αυτό που κρατάς,
τον αετό,να τον βαστάς,
για νά'χω κάποι τύχη...
Γιατί αν πετάξει,προς τα 'δώ,
και πέσει απ' τον ουρανό,
θα φάει το κοτσύφι.

 

τα σέβη μου κύριε...για σοβατζής ζωγράφισες! χαχαχα!

με τον φίλο τον gtrulli,
φυτέψαμε σγουρό μαρούλι σε όλα τα χωράφια
κι αφού μαζεύτηκε η σοδειά μας,
την πήραμε μες στην ποδιά μας την βάλαμε στα ράφια.
Αλλά κανένας δεν ζητούσε
και το ρευστό πολύ αργούσε να μπεί στο πορτοφόλι…
Και σου το είπα ρε συ gtrulli,
ας το ρημάδι το μαρούλι ,να φύγουμε στην πόλη.
ολημερίς στην φαρμεράμα, ολημερίς το ζώ το δράμα
παράς στο χέρι πια δεν παίζει.
βαλίτσες χήνας σ’ όλα τα μήκη, αρκούδες τόνοι στην αποθήκη
και το μαρούλι στο τραπέζι…

επτωχεύσαμεν κύριοι, όλα απούλητα...

απαγορεύεται το διπλοποστάρισμα

 

Η Ευχή ενός Αγρότη για το 2020.

Συγνώμη,λίγο άργησα,να φέρω τις ευχές μου,
μόνο τρεις μέρες πέρασαν,κι αν μου κακιώνεις πες μου.

Μπορεί να τά'πα κι άλλοτε,μα αυτά εγώ πιστεύω,
φέτος,να γίνει πιο καλή,η φάρμα που λατρεύω.

Στο φόρουμ,φίλοι και γνωστοί,συχνότερα να γράφουν,
να λένε πώς προκόβουνε,και πώς το διαπράττουν.

Λίγα κουπόνια βοηθών,στα δρώμενα να μπούνε,
χωρίς μεγάλη κούραση,την ώρα να περνούμε.

Χρόνια πολλά,το '20,μόνο χαρές να δώσει,
υγεία,αγάπη,και λεφτά,η φιλία να φουντώσει.

Οι φάρμες,να ευδοκιμούν,τα ζώα,να γεννάνε,
φυτά να βγαίνουν άφθονα,οι μέρες σαν περνάνε.

Εύχομαι οι διαχειριστές,υπομονή να έχουν,
οι νομοθέτες ειναι αυτοί,τους νόμους,τους κατέχουν.

Τα δρώμενα,νά'ναι καλά,με πλούσια τα δώρα,
και τα κλαδιά της φασολιάς,διπλά να γίνουν τώρα.

Και νέα βιοτεχνικά,να μπούνε στο παιχνίδι,
γιατί χρειάζονται πολλά,μ' αυτό το ξέρετε ήδη.

Οι φάρμες μας,ν'ανθίσουνε,καρποί να αυγατίζουν,
πλήθος τα προ'ι'όντα μας,αποθήκες να γεμίζουν.

Οι γείτονες,νά'ναι καλά,κι όλοι οι άλλοι φίλοι,
να στέλνουν τα δωράκια τους,ν'ανθίσει το παιχνίδι.

Καλύτερα να γίνουνε,φέτος τα γεννητούρια,
ζώα να δίνουν πιο καλά,κοτούλες ήγα'ι'δούρια.

Ο μύλος,να μην σταματά,τροφές,για να παράγει,
και το ροδάνι,σίγουρα,μια άνοδο να άγει.

Η αγορά,πάντα εκεί,εκεί ειναι,περιμένει,
βάλτε μεγάλες προσφορές,κέρδη πολλά να φέρει.

Δάκο,μην πιάνουν οι ελιές,αρρώστιες τα φυτά μας,
πλήθος να βγαίνουν αγαθά,απ'όλα τα νησιά μας.

Για όσους βάζουνε λεφτά,και έξτρα αγοράζουν,
γρήγορα τα έπίπεδα,αυτοί ,πολύ ν'αλλάζουν.

Οι νέοι,που εμπήκανε,τώρα μές το παιχνίδι,
να έχουνε υπομονή,και κέρδοε έχουν ήδη.

Στο ροδάνι,να καταργηθούν,δώρα,χωρίς αξία,
να μπούνε,άλλα καλύτερα,που έχουν σημασία.

Ελπίζω,οι σχεδιαστές,ιβέντ,νέα να βρούνε,
όχι επαναλαμβανώμενα,την ώρα,να περνούνε.

Και άλλα θά'θελα να πώ,ένα,για το καθένα,
μα χρόνος θα επέρναγε,θά'φθανε '21.

 

Η προσπάθεια καλή
μα το αβγό βγήκε γουλί

κοροιδεύουν κα τις κότες
κακαρίζουν οι μαρμότες

 

Τροφές και Ζώα

Μού'ρθαν μια μέρα στο μυαλό,της Φάρμας μας,τα ζώα,
τι τρώνε;πώς βολεύονται;και πώς περνούν την ώρα.

Τους φτάνει τάχα η τροφή;είναι ευχαριστημένα;
γιατί πολύ παράξενη,μοιάζει αυτή για μένα.

Ο Λύκος θέλει μπρόκολο,ανανά ο Καρχαρίας,
κόλιανδρο το Δελφίνι μας,τον βρίσκει μετά βίας.

Η Αράχνη,θέλει έντομα,το Ανακόντα Κότες,
και δύο παχουλούς Λαγούς,φίρα,για τους αγρότες.

Η Φώκια,ψάχνει για να βρεί,Μήλα από την Ιάβα,
οΤίγρης τσίλι κόκκινο,σανό η Αγελάδα.

Το Λάμα,γλυκοκάστανο,και λίγη πικραλίδα,
κι ο Λύγκας,θέλει βέλανα,και μπόλικη τσουκνίδα.

Τα Ψάρια τρέχουν στους αγρούς,να βρούνε πορτοκάλια;
σόρβο,και φίνο τσάπουρνο,τα δόλια Σαλιγκάρια.

Ο Φρίνος,θέλει σφαιρικό,το μούρο που θα φάει,
κι ο Φασιανός,ροδάκινο,την ώρα που πετάει.

Ο Βάτραχος,θέλει αυγά,κι η Αλεπού,το ίδιο,
το Κίουι δενδρολίβανο,μαζί με ακτινίδιο.

Μα και τη δάφνη για να βρει,στο δάσος πρέπει να πάει,
και το Σαλάχι,να τραφεί,κουρκουμά πρέπει να φάει.

Ραβέντι,θέλει ο Πελαργός,μάραθο το Ελάφι,
βερύκοκο,το Χάμστερ μας,καρύδι το Γεράκι.

Μα εύκολα ο Ποντικός,θα βρει το καλαμπόκι,
ροδάκινο ο Φασιανός,ο Ασβός,το μούρο τό'χει.

Κι όλα τα ζώα γενικά,παράξενο το έχουν,
αυτό,με την διατροφή,κι όλο τριγύρο τρέχουν.

Εσύ για να ονομαστείς,καλός αγρότης,πρέπει,
να φιάχνεις συνεχώς τροφές,και ότι τους αρέσει.